Υπάρχει ένα νεκροταφείο νότια της Βηρυτού όπου η Χεζμπολάχ συνήθιζε να θάβει τους μάρτυρές της – μαχητές που είχαν σκοτωθεί πολεμώντας το Ισραήλ και τους συνεργάτες του. Τους τελευταίους μήνες όμως οι μαυροφορεμένες γυναίκες που έρχονται εδώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι σύζυγοι και τα παιδιά τους πέθαναν πολεμώντας Άραβες στη Συρία.
Η ανοιχτή στήριξη που παρέχει η σιιτική οργάνωση στο αιμοσταγές καθεστώς του Άσαντ συνιστά πλέον μια λυπηρή πραγματικότητα. Παράλληλα όμως αποτελεί και μια μοναδική ευκαιρία για Αμερικανούς, ισραηλινούς και Ευρωπαίους να επιχειρήσουν να απομονώσουν μια οργάνωση που έχει ανατρέψει ουκ ολίγες φορές τα σχέδιά τους στη Μέση Ανατολή, υπερασπιζόμενη με το αίμα των μελών της την ελευθερία και την αξιοπρέπεια ολόκληρου του Λιβάνου.
Η πρόταση της Βρετανίας και στη συνέχεια της Γερμανίας και της Γαλλίας να ζητήσουν από την ΕΕ να συμπεριλάβει «τουλάχιστον το στρατιωτικό σκέλος» της Χεζμπολάχ στις τρομοκρατικές οργανώσεις μπορεί να επιφέρει τρομακτικές αναταράξεις στο εσωτερικό του Λιβάνου, όπου η σιιτική οργάνωση αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες του πολιτικού σκηνικού και συμμετέχει εδώ και χρόνια στην κυβέρνηση. Εάν μάλιστα ο Λίβανος δεν διέθετε ακόμη τον παράλογο εκλογικό νόμο, που άφησε πίσω της η ευρωπαϊκή αποικιοκρατία, η οργάνωση θα είχε κερδίσει αρκετές φορές την εξουσία με απόλυτα δημοκρατικές διαδικασίες.
Οι τρεις ευρωπαϊκές δυνάμεις, σε συνεννόηση φυσικά με την Ουάσινγκτον, επιχειρούν να εκμεταλλευτούν την απέχθεια που προκαλεί η συμπόρευση του ηγέτη της, Χασάν Νασράλα με τον Ασαντ, ακόμη και σε παραδοσιακούς υποστηρικτές της Χεζμπολάχ,. Η διαδικασία αυτή επιταχύνθηκε μετά την τρομοκρατική επίθεση σε λεωφορείο στη Βουλγαρία, από την οποία σκοτώθηκαν ισραηλινοί τουρίστες και την οποία το Ισραήλ επιχειρεί να επιρρίψει στην Χεζμπολάχ, η οποία φυσικά αρνείται κάθε κατηγορία.
Αν η σχετική πρόταση εγκριθεί από τους υπουργούς εξωτερικών της ΕΕ στα τέλη Ιουνίου η οργάνωση του Λιβάνου θα χάσει κάθε δυνατότητα οικονομικής δραστηριότητας στην Ευρώπη ενώ θα αναγκαστεί να αποσύρει εκατοντάδες μέλη της από ευρωπαϊκές πρωτεύουσες (μόνο στη Γερμανία πιστεύεται ότι εργάζονται περίπου 900 στελέχη της Χεζμπολάχ). Οι επιπτώσεις όμως ενδέχεται να είναι ακόμη πιο δραματικές στο εσωτερικό του Λιβάνου καθώς οι φιλοαμερικανικές πολιτικές δυνάμεις θα επιχειρήσουν να χρησιμοποιήσουν αυτή την εξέλιξη για να απομονώσουν πολιτικά την Χεζμπολάχ.
Όποια και αν είναι όμως η άποψη του καθενός για την απαράδεκτη συνεργασία του Νασράλα με τον Ασαντ δεν μπορεί να αγνοεί την ηρωική παρακαταθήκη που έχτισε η οργάνωση όχι μόνο πολεμώντας τους ισραηλινούς κατακτητές αλλά και δημιουργώντας δίκτυα αλληλοβοήθειας και προστασίας του πληθυσμού στο Λίβανο. Για τους Σιίτες του Λιβάνου η Χεζμπολάχ είναι ταυτόχρονα εθνικός στρατός, κράτος πρόνοιας και οικογένεια ενώ οποιαδήποτε αμφισβήτηση της λαϊκής εξουσίας της μπορεί να ανατρέψει ανά πάσα στιγμή τις πάντα εύθραυστες πολιτικές και εθνοτικές ισορροπίες στο εσωτερικό του Λιβάνου.
Η επιχείρηση απομόνωσης της Χεσμπολάχ εντάσσεται στην πολυετή προσπάθεια για το σπάσιμο του λεγόμενου «σιιτικού τόξου» που ένωνε την οργάνωση με τη Δαμασκό και την Τεχεράνη. Παράλληλα όμως με πρόσχημα την αντιμετώπιση των δυνάμεων του Νασράλα το Ισραήλ επιχειρεί να εμπλακεί ακόμη περισσότερο στον πόλεμο της Συρίας. Οι πρόσφατες πυραυλικές επιθέσεις που πραγματοποίησε στη Δαμασκό δικαιολογήθηκαν με το αστείο επιχείρημα το Ισραήλ χτύπησε τη μεταφορά οπλισμού από τη Συρια στο Λίβανο ενώ στην πραγματικότητα είχαν ως μόνο στόχο να δοκιμάσουν τις ικανότητες της συριακής αεράμυνας.
Το πρόβλημα του Τελ Αβίβ δεν είναι φυσικά η μεταφορά όπλων προς την Χεσμπολάχ, η οποία διαθέτει ήδη επαρκέστατο οπλοστάσιο, αλλά το ενδεχόμενο η οργάνωση να ανοίξει ένα νέο μέτωπο στα σύνορα με το Ισραήλ στην περίπτωση που αυτό επιτεθεί στη Συρία. Παίζοντας όμως σε αυτό το παιχνίδι οι Ευρωπαίοι απειλούν να ανοίξουν πρώτοι τον Ασκό του Αιόλου στο Λίβανο με απρόβλεπτες μελλοντικές επιπτώσεις σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή.
Άρης Χατζηστεφάνου
ΠΡΙΝ 26/5/2013
Σχετικά θέματα: