του Λεωνίδα Βατικιώτη
Πηγή: περιοδικό Δημοσιογραφία
Με άδεια χέρια δεν έφυγε από την τετραήμερη επίσκεψή του στη Μέση Ανατολή (13-16/7) ο Αμερικανός πρόεδρος.
Επί της ουσίας ωστόσο απέτυχε να αναστρέψει τη νέα κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη Μέση Ανατολή και αμφισβητεί την επιρροή των ΗΠΑ. Ο Τζο Μπάιντεν κυρίως απέτυχε να πείσει για τη δημοκρατική ατζέντα των ΗΠΑ. Απέτυχε να δείξει ότι η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ στηρίζεται στη δημοκρατία και προάγει την ελευθερία, αντιπαλεύοντας αυταρχικά καθεστώτα.
Όταν άλλωστε ο Μπάιντεν δηλώνει ο ίδιος πως είναι Σιωνιστής, όπως έκανε στο πρόσφατο ταξίδι του, τότε υιοθετεί τα πιο ολοκληρωτικά, επεκτατικά και φασιστικά σχέδια εθνοκάθαρσης που έχουν συνοδεύσει τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ.
Η επίσκεψη του Μπάιντεν στη Μέση Ανατολή ήταν μια βαθιά υπόκλιση στα πιο ολιγαρχικά καθεστώτα. Ισοδυναμούσε με την παραγραφή και νομιμοποίηση φρικτών καθημερινών εγκλημάτων που πραγματοποιούν, προκειμένου να διατηρήσουν την εξουσία τους. Μια μικρή αναφορά στα επιτεύγματα της Αιγύπτου, της Σαουδικής Αραβίας και του Ισραήλ είναι αρκετή.
Ο πρόεδρος της Αιγύπτου Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι ήταν αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων και υπουργός Άμυνας, μέχρι που το 2013 ανέτρεψε τον εκλεγμένο ισλαμιστή Μοχάμεντ Μόρσι με στρατιωτικό πραξικόπημα. Έκτοτε έχει εκλεγεί δύο φορές (2014 και 2018) με ποσοστό 97%. Ωστόσο οι προεκλογικές περίοδοι σημαδεύτηκαν από αιματηρές διώξεις και απαγορεύσεις που ως στόχο είχαν τόσο τους Αδελφούς Μουσουλμάνους όσο και την Αριστερά. Σήμερα, όπως πολύ εύστοχα παρατήρησαν οι New York Times, το καθεστώς του Σίσι έχει μετατρέψει το καθεστώς των προφυλακίσεων σε κύρια μηχανή μαζικής καταπίεσης: «Οι δυνάμεις ασφαλείας συλλαμβάνουν ανθρώπους από τους δρόμους ή από τα σπίτια τους και τους εξαφανίζουν χωρίς να ειδοποιήσουν την οικογένεια ή δικηγόρους. Όταν οι συλληφθέντες εμφανίζονται φρουρούμενοι, οι εισαγγελείς τους κατηγορούν για τρομοκρατική δράση και τους φυλακίζουν για μήνες ή εν τέλει για χρόνια χωρίς ποτέ να μπορούν να αποδείξουν την αθωότητά τους στο δικαστήριο». Η λίστα με τους φυλακισμένους είναι ατελείωτη και περιλαμβάνει: Σκιτσογράφο που ανάρτησε meme στο facebook δείχνοντας τον Αλ Σίσι με αυτιά Μίκι Μάους, δύο γυναίκες που συνελήφθησαν επειδή παραπονέθηκαν για την τιμή των εισιτηρίων και χιλιάδες άλλους. Κυρίως, ωστόσο οι αυταρχικές επιδόσεις του δικτάτορα Αλ Σίσι περιλαμβάνουν χιλιάδες εξωδικαστικές εκτελέσεις αντιφρονούντων! Έρευνα διεθνούς οργάνωσης απέδειξε ότι από τον Ιανουάριο του 2015 ως τον Δεκέμβριο του 2020 δολοφονήθηκαν 755 άτομα, που χαρακτηρίστηκαν τρομοκράτες ή πολεμιστές (militants).
Σε μαζικές εκτελέσεις αντιφρονούντων στηρίζει την εξουσία της και η βασιλική οικογένεια της Σαουδικής Αραβίας. Μόλις πρόσφατα, στις 15 Μαρτίου, το υπουργείο Εσωτερικών ανακοίνωσε την εκτέλεση 81 ατόμων, ανεβάζοντας στους 92 τους εκτελεσμένους το 2022. Οι 41 εξ αυτών προέρχονται από την Σιιτική μειονότητα, δείχνοντας, όπως έγραψε και η Διεθνής Αμνηστία σε ειδική ανακοίνωσή της, την πολιτική χρήση της θανατικής ποινής για να αντιμετωπίσει τους διαφωνούντες των ανατολικών επαρχιών της. Η εκτέλεση Σιιτών από τη Σαουδική Αραβία, μέσα από δίκες – παρωδία, δεν είναι κάτι νέο. Το ίδιο συνέβη και το 2019, όταν σε μια μαζική εκτέλεση κατηγορούμενων για τρομοκρατία πολλοί προέρχονταν από τη Σιιτική μειονότητα, το ίδιο συνέβη και το 2016 όταν εκτελέστηκε ένας διακεκριμένος Σιίτης κληρικός, κοκ. Πέραν των Σιιτών, η πετρομοναρχία των Σαούντ οδηγεί συχνότατα στην αγχόνη και διαδηλωτές!
Η πετρομοναρχία των Σαούντ είναι υπαίτια και για τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική καταστροφή που συντελείται εδώ και χρόνια στην Υεμένη. «Τυφλοί» βομβαρδισμοί σε σχολεία και αγορές, πολιορκία για την αποκοπή διαδρόμων μεταφοράς ειδών διατροφής κι άλλες μεσαιωνικές μέθοδοι έχουν καταδικάσει στην πείνα και τον θάνατο εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους!
Στα παραπάνω πρέπει να προστεθεί η φρικτή εκτέλεση του δημοσιογράφου της Washington Post, Τζαμάλ Κασόγκι, στην Τουρκία το 2018 από πράκτορες του Ριάντ. Η εκτέλεσή του μέσω του διαμελισμού του με αλυσοπρίονο(!), θα ήταν αρκετή ώστε η Σαουδική Αραβία να απομονωθεί διπλωματικά και να υποστεί πλήθος οικονομικών και πολιτικών κυρώσεων. Στην πράξη δεν είχε καμιά επίπτωση, παρότι η ίδια η CIA επιβεβαίωσε ότι τη δολοφονία του Κασόγκι διέταξε ο ηγέτης της χώρας, Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν (MBS), παρότι ο ίδιος ο Μπάιντεν είχε εξαγγείλει πριν κερδίσει τις εκλογές ότι θα μετατρέψει τη Σαουδική Αραβία σε «κράτος παρία», κοκ.
Τέλος, η υπόκλιση στον αυταρχισμό του Αμερικανού προέδρου κορυφώθηκε με την επίσκεψη στο σιωνιστικό καθεστώς και τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Ο Τζο Μπάιντεν συνεχίζει την πολιτική του Τραμπ! Η πρεσβεία των ΗΠΑ θα παραμείνει στην Ιερουσαλήμ ναρκοθετώντας αλλεπάλληλες αποφάσεις του ΟΗΕ για δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την ανατολική Ιερουσαλήμ. Το προξενείο των ΗΠΑ για τους Παλαιστίνιους στην Ιερουσαλήμ που έκλεισε επί Τραμπ θα συνεχίσει να είναι κλειστό, όπως και τα γραφεία της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης στην Ουάσιγκτον που έκλεισαν το 2018. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ δεν άσκησε καμία κριτική στην επέκταση των εβραϊκών εποικισμών στην ανατολική Ιερουσαλήμ, ούτε στην προσάρτηση από το εβραϊκό κράτος των συριακών υψωμάτων του Γκολάν, ούτε στην πολιορκία της Γάζας που είναι η μεγαλύτερη σε έκταση φυλακή του κόσμου. Παράλληλα ο Μπάιντεν αύξησε την οικονομική βοήθεια – ρεκόρ ύψους 3,8 δισ. δολ. που παρέχει ετησίως στο κράτος – τρομοκράτη του Ισραήλ κατά 1 δισ. ευρώ, με πρόσχημα τη δημιουργία αντιπυραυλικής ασπίδας!
Όλα αυτά μάλιστα δύο μόλις μήνες μετά την εν ψυχρώ δολοφονία της δημοσιογράφου Σιρίν Αμπού Ακλέ του δικτύου Αλ Τζαζίρα, από ισραηλινούς στρατιώτες. Οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να επιβάλλουν κυρώσεις στο ρατσιστικό καθεστώς του Ισραήλ, αποδεικνύοντας έτσι πόσο υποκριτικό είναι το ενδιαφέρον τους για την ειρήνη, τη δημοκρατία και την ελευθεροτυπία…
Την ίδια ώρα ο πρόεδρος Μπάιντεν εξήγγειλε την παραχώρηση… ψιχίων στην Παλαιστινιακή Αρχή μόνο και μόνο για να εξαγοράσει την υποταγή και συνθηκολόγησή της: Ένα πολυετές πλαίσιο χρηματοδότησης 6 παλαιστινιακών νοσοκομείων με 100 εκ δολ. μέσω της USAID, 201 εκ. δολ. για Παλαιστίνιους πρόσφυγες από τη Δυτική Όχθη, τη Γάζα, τη Συρία, τον Λίβανο και την Ιορδανία μέσω της UNRWA, 15 εκ. δολ. για γεύματα σε άπορους κι άλλα τέτοια μέτρα, που προϋποθέτουν τη συνεργασία της Αρχής με τους κατακτητές, και ισοδυναμούν με εξευτελισμό! Είναι μέτρα ελάχιστης οικονομικής σημασίας, που διαιωνίζουν το καθεστώς εξαθλίωσης των Παλαιστινίων.
Δικαίως το Ισραήλ χαρακτήρισε μέσω του πρωθυπουργού του Γιαΐρ Λάπιντ επιτυχία την επίσκεψη του Μπάιντεν στην περιοχή. Επιτυχία για τον σιωνισμό ήταν επίσης το άνοιγμα του εναέριου χώρου της Σαουδικής Αραβίας στις ισραηλινές πτήσεις. Το τέλος της απαγόρευσης θα δώσει νέα ώθηση στο εμπόριο και τις οικονομικές συναλλαγές του Ισραήλ με την περιοχή και την Ασία. Απέχει ωστόσο σημαντικά από τον απώτερο στόχο του Ισραήλ και των ΗΠΑ, δηλαδή την πλήρη εξομάλυνση των διπλωματικών σχέσεων Σαουδικής Αραβίας και Ισραήλ όπως έπραξαν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν και το Μαρόκο, υπογράφοντας το 2020 τις «συμφωνίες του Αβραάμ», με το Ισραήλ.
Συνεργασία Ισραήλ – Σαουδικής Αραβίας
Η Σαουδική Αραβία υπό την ηγεσία του ΜΒS έχει πραγματοποιήσει συγκεκριμένα και υλικά βήματα στην κατεύθυνση κανονικοποίησης των σχέσεων με το σιωνιστικό καθεστώς, όπως για παράδειγμα η συνεργασία των μυστικών υπηρεσιών των δύο χωρών. Ωστόσο, η φιλοδοξία των Σαούντ να ηγηθούν του αραβικού και του μουσουλμανικού κόσμου έρχεται σε σύγκρουση με την προδοσία του στόχου δημιουργίας παλαιστινιακού κράτους. Το Ριάντ ισορροπεί σε αυτή τη διελκυστίνδα με τη μέθοδο της διολισθήσεως: Πλησιάζει όλο και πιο κοντά το Ισραήλ με μικρά κάθε φορά βήματα, υλοποιώντας εκ των προτέρων όλα εκείνα τα πρακτικά μέτρα που θα έλυνε η αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων. Έτσι ώστε να μένει μόνο το άνοιγμα των πρεσβειών…
Με ουσιαστική αποτυχία στέφθηκε και ο στόχος του Μπάιντεν να αυξήσει η Σαουδική Αραβία την προσφορά πετρελαίου και φυσικού αερίου ώστε οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας να πάψουν να επιφέρουν επιπλέον έσοδα στη Μόσχα πλήττοντας μόνο όσους τις εφαρμόζουν. Ο MBS υποσχέθηκε μια οριακή αύξηση της παραγωγής από τα 12 εκ. βαρέλια ημερησίως στα 13, όπως ήταν ο μακροπρόθεσμος στόχος αύξησης της παραγωγής της σαουδικής πετρομοναρχίας μέχρι το 2027. Και πάλι ο Σαουδάραβας πρίγκηπας δεν δεσμεύθηκε με αυστηρά χρονοδιαγράμματα απέναντι στον Μπάιντεν. Είναι ενδεικτικό ότι στο κοινό ανακοινωθέν, όπως εκδόθηκε από τη σαουδαραβική πλευρά, δεν υπάρχει καμία αναφορά στην αύξηση της προσφοράς πετρελαίου. Εκείνη δε την ημέρα, την Παρασκευή 15/7 οι τιμές του πετρελαίου στις αμερικανικές αγορές έκλεισαν υψηλότερα: Στα 101 δολ. το βαρέλι το Μπρεντ, με 2% αύξηση, και στα 97,6 δολ. ο δείκτης West Texas Intermediate στη Νέα Υόρκη. Δεν γίνεται να περιγραφεί πιο παραστατικά η διάψευση των προσδοκιών…
Ο Μπάιντεν απέτυχε ωστόσο διπλά στο συγκεκριμένο θέμα γιατί το συγκαλυμμένο «όχι» του Σαουδάραβα ηγέτη στο αμερικανικό αίτημα αύξησης της παραγωγής πετρελαίου είναι η κατάληξη της εξαγγελίας του αμερικανικού ηγέτη να μειώσει τη χρήση ορυκτών καυσίμων! Ο υποψήφιος των Δημοκρατικών κέρδισε τις εκλογές του Νοεμβρίου του 2020, υποσχόμενος ταχύτερα βήματα στην πράσινη μετάβαση της οικονομίας, επιτάχυνση της υιοθέτησης Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και σταδιακή μείωση της χρήσης πετρελαίου και φυσικού αερίου. Φτάνουμε έτσι σε μια στροφή 180 μοιρών, που όσο κι αν δικαιολογείται με ψυχροπολεμικές επικλήσεις στην ανάγκη τιμωρίας της Ρωσίας με πρόσχημα τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο πραγματικός λόγος είναι τα αυτοκρατορικά – ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ. Στον βωμό της Pax Americana επομένως επιταχύνεται η κλιματική αλλαγή κι αυξάνεται η θερμοκρασία του πλανήτη! Τις εξαγγελίες του Μπάιντεν ως προς το παρόν έσωσε ο MBS, για τους δικούς του φυσικά λόγους που σχετίζονται με τη συνεργασία του με τη Ρωσία.
Η Pax Americana προωθήθηκε από τον Αμερικανό πρόεδρο και με έναν ακόμη, τρίτο, τρόπο πέραν της υποστήριξης του Ισραήλ και του αιτήματος αύξησης της παραγωγής πετρελαίου: Μέσω της δημιουργίας εμποδίων στην οικονομική εξάπλωση της Κίνας. Ήδη, οι ΗΠΑ έχουν με ποικίλους τρόπους ανασχέσει την κινέζικη επιρροή στην περιοχή. Για παράδειγμα η προσπάθεια κατασκευής από την Κίνα ενός μεγάλου λιμανιού στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα διακόπηκε κατόπιν προειδοποιήσεων και απειλών των ΗΠΑ ότι θα μετατραπεί σε μόνιμη στρατιωτική βάση. Δικαίωμα το οποίο διατηρούν μόνο οι ΗΠΑ που, όπως είναι σε όλους γνωστό, από τις βάσεις τους εξάγουν… αγάπη μόνο.
Φραγμοί στην Κίνα
Το επίδικο τώρα ήταν να ανακόψουν την εγκατάσταση στην περιοχή δικτύου 5G και 6G της κινέζικης Huawei. Η ακύρωση των κινέζικων σχεδίων επιχειρήθηκε με μαστίγιο και καρότο. Το μαστίγιο ήταν η απειλή διακοπής της πρόσβασης στην πληροφόρηση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών εάν θα περνάει μέσα από κινέζικους δίαυλους και ο σταδιακός περιορισμός των κοινών στρατιωτικών επιχειρήσεων. Πρόκειται για μια απειλή που αποκαλύπτει τη μόνιμη τακτική του αμερικανικού εκβιασμού: Αφού πρώτα οι ΗΠΑ επέβαλαν την στρατιωτική εξάρτηση των πετρομοναρχιών από την αμερικανική πολεμική βιομηχανία και το Πεντάγωνο, που παρείχαν το hardware και το software αντίστοιχα, τώρα τις αντιμετωπίζουν σαν τοξικοεξαρτημένους: ζητούν νέες υποχωρήσεις και επιπλέον πρόσδεση με την απειλή της διακοπής μιας βοήθειας που κάθε άλλο παρά αναγκαία ήταν…
Το καρότο ήταν το αμερικανικό δίκτυο Open RAN (Open Radio Access Network) που στηρίζεται σε υπηρεσίες cloud και λογισμικού. Η Σαουδική Αραβία υπέγραψε Μνημόνιο Συνεργασίας με τις ΗΠΑ για την πιλοτική ανάπτυξη του εν λόγω δικτύου που δεν έχει δοκιμαστεί σε μεγάλη κλίμακα, παρότι στο έδαφός της η κινέζικη Huawei έχει ήδη αναπτύξει το υπερσύγχρονο και δοκιμασμένο δίκτυο της.
Ωστόσο δεν στόχευαν μόνο την Κίνα οι αμερικανικές απειλές, όπως διατυπώθηκαν με την ανεπίδεκτη αμφισημιών δήλωση του Μπάιντεν «Η Αμερική δεν πάει πουθενά», όπως συμπληρώθηκε με την εξ ίσου κατηγορηματική δήλωση ότι οι ΗΠΑ δεν σκοπεύουν να αφήσουν κανένα κενό εξουσίας στην περιοχή που να το εκμεταλλευτούν οι ανταγωνιστές της. Οι απειλές στόχευαν επίσης τη Ρωσία και το Ιράν· δύο χώρες με τις οποίες ο ανταγωνισμός των ΗΠΑ έχει ξεπεράσει προ πολλού το οικονομικό πεδίο. Η ειρωνεία μάλιστα είναι και στις δύο αυτές χώρες που βρίσκονται στο στόχαστρο των ΗΠΑ στο όνομα των αμερικανικών δημοκρατικών αξιών πραγματοποιούνται εκλογές κανονικά και με το νόμο! Στο Ιράν μάλιστα ο ίδιος ο αμερικανικός Τύπος αφιερώνει πλήθος αναλύσεων κάθε φορά για να προβλέψει αν είναι μεταρρυθμιστής ή «σκληροπυρηνικός» κάθε ηγέτης που εκλέγεται… Οι ηγεσίες των αραβικών κρατών αντίθετα που έχουν επιλέξει για συμμάχους οι ΗΠΑ είναι ελέω θεού μοναρχίες! Ή δεν πραγματοποιούν ποτέ εκλογές (Σαουδική Αραβία) ή τις πραγματοποιούν σε ένα καθεστώς διώξεων και απαγορεύσεων (Αίγυπτος) ή το δικαίωμα του εκλέγειν είναι εθνικά καθορισμένο (Ισραήλ).
Ο Μπάιντεν δεν άφησε ευκαιρία να πάει χαμένη που να μην τονίσει ότι το Ιράν είναι εχθρός των αραβικών κρατών, οξύνοντας τις αντιθέσεις στην περιοχή που δικαιολογούν την (εμπρηστική στην πράξη) παρέμβαση των ΗΠΑ. Η αποτελεσματικότητα των αμερικανικών πιέσεων ωστόσο για πρώτη φορά αμφισβητείται στην πράξη. Σειρά διπλωματικών κινήσεων στην ίδια την περιοχή της Μέσης Ανατολής (πχ. η εύθραυστη εκεχειρία στην Υεμένη) και εκτός (ανεπιβεβαίωτες φήμες για ένταξη στις BRICS των σουνιτικών καθεστώτων Τουρκίας και Σαουδικής Αραβίας, μετά την επίσημη υποβολή αίτησης ένταξης Ιράν και Αργεντινής) δημιουργούν για πρώτη φορά βάσιμες ελπίδες ύφεσης των συγκρούσεων στο εσωτερικό της Μέσης Ανατολής.
Η μεγαλύτερη ελπίδα ωστόσο έρχεται από την Παλαιστίνη. Δεν είναι μόνο τα πανό που αναρτήθηκαν στα κατεχόμενα κατά μήκος της διαδρομής που πραγματοποίησε ο Μπάιντεν, χαρακτηρίζοντας ως απαρτχάιντ το καθεστώς εθνοκάθαρσης και φυλετικών διαχωρισμών που έχει επιβάλει το Ισραήλ σε βάρος των Παλαιστινίων.
Είναι και η στάση των Παλαιστινίων. Πρόσφατη αξιόπιστη δημοσκόπηση έδειξε ότι η ζυγαριά πλέον γέρνει καθαρά υπέρ μιας νέας εξέγερσης, απορρίπτοντας την ταπείνωση που θεσμοθέτησε η συμφωνία του Όσλο. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από ένα παλαιστινιακό κέντρο ερευνών και το γερμανικό ίδρυμα Κόνραντ Αντενάουερ. Βάσει λοιπόν των ευρημάτων της «τα αποτελέσματα το δεύτερο τρίμηνο του 2022 δείχνουν μια σημαντική μεταβολή στην εγχώρια ισορροπία εξουσίας υπέρ της Χαμάς και της ηγεσίας της, μόνο τρεις μήνες αφότου η Φατάχ κατάφερε να επανακτήσει μέρος της δημοφιλίας της που είχε απωλέσει μετά την ακύρωση των βουλευτικών και προεδρικών εκλογών τον Απρίλιο του 2021, τον πόλεμο του Μαΐου του 2021 μεταξύ Χαμάς και Ισραήλ και τον θάνατο στα χέρια των Παλαιστινιακών δυνάμεων ασφαλείας του αντιπολιτευόμενου Νιζάρ Μπανάτ».
Οι Παλαιστίνιοι με τη Χαμάς!
«Σήμερα», συνεχίζει το δελτίο Τύπου που εξέδωσε το παλαιστινιακό και το γερμανικό ίδρυμα που επιχορηγείται από τη δεξιά Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU), «η Χαμάς και η Φατάχ απολαμβάνουν σχεδόν το ίδιο επίπεδο δημόσιας υποστήριξης, με το κενό να μειώνεται στο 1% υπέρ της Χαμάς, αφού ήταν 6 ποσοστιαίες μονάδες υπέρ της Φατάχ τον Μάρτιο του 2022. Είναι αξιοσημείωτο ότι η πτώση στη δημοτικότητα της Φατάχ παρατηρήθηκε και στη Δυτική Όχθη και στη Λωρίδα της Γάζας, παρότι η πτώση ήταν μεγαλύτερη στη Γάζα. Η μειούμενη δημοτικότητα της Φατάχ είναι εμφανής με δύο ακόμη τρόπους: Πρώτο, το κενό στη δημοτικότητα μεταξύ του επικεφαλής της Φατάχ, προέδρου Αμπάς, και του επικεφαλής της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγιε, έχει φτάσει τις 22 μονάδες υπέρ του Χανίγιε, όταν πριν τρεις μήνες ήταν μόλις 16 μονάδες. Επιπλέον, το αίτημα για παραίτηση του Αμπάς από την προεδρία της Παλαιστινιακής Αρχής υπερβαίνει τα τρία τέταρτα, ενώ όσοι είναι ακόμη υπέρ του Αμπάς έχουν μειωθεί σε λιγότερο από το ένα πέμπτο! Μια ακόμη ένδειξη για τη συρρίκνωση της Φατάχ είναι το αυξανόμενο κενό μεταξύ εκείνων που πιστεύουν ότι η Χαμάς αξίζει να ηγείται και να αντιπροσωπεύει τον παλαιστινιακό λαό κι εκείνων που πιστεύουν ότι “η Φατάχ υπό τον Αμπάς” αξίζει περισσότερο από τη Χαμάς. Σήμερα το κενό βρίσκεται στις 10 ποσοστιαίες μονάδες υπέρ της Χαμάς, σε σύγκριση με μόλις 2 ποσοστιαίες μονάδες υπέρ της Χαμάς πριν τρεις μήνες».
Αυτά τα ποσοστά δείχνουν ότι πίσω από τις αβρότητες μεταξύ των ηγεσιών η κατάσταση στη Μέση Ανατολή είναι εκρηκτική. Επίσης, κανείς δεν μπορεί να αποφασίσει για την τύχη της Μέσης Ανατολής χωρίς να λάβει υπ’ όψη του τους καθημερινούς Παλαιστίνιους!