Κάτω από την πόρτα του σπιτιού μου σταθμεύουν καθημερινά 14 μέλη των ΜΑΤ.
Προχθές σε απόσταση 50 μέτρων άγνωστοι έσπασαν ένα αυτοκίνητο χωρίς κανένας από τους πάνοπλους αστυνομικούς να παρέμβει, ενώ σε απόσταση 100 μέτρων πραγματοποιούνταν εμπόριο ναρκωτικών (σκληρών ναρκωτικών, όχι τις μικροποσότητες κάνναβης που εντοπίζει η ΕΛ.ΑΣ).
Χτες ακροδεξιοί κάτοικοι της Νάουσας (ορισμένοι ντυμένοι με περικεφαλαίες) μπλόκαραν δρόμους για να σταματήσουν τη μεταφορά προσφύγων και σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες πραγματοποίησαν «ελέγχους» σε λεωφορεία.
Οι ειδήσεις είναι φαινομενικά ασύνδετες αλλά στην πραγματικότητα είναι διαφορετικές εκφάνσεις της ίδιας πραγματικότητας. Σε μια αστυνομοκρατούμενη χώρα τα όργανα της τάξης όχι μόνο δεν εκτελούν το καθήκον τους για την προστασία των πολιτών, αλλά εκχωρούν αρμοδιότητές τους σε φασιστικά τάγματα εφόδου που πραγματοποιούν αντιποίηση αρχής.
Το νόμιμο δικαίωμα στη χρήση βίας (στη συγκεκριμένη περίπτωση από τα ΜΑΤ), που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο του αστικού (τους) κράτους είτε χρησιμοποιείται μόνο εναντίον αθώων πολιτών, που διαμαρτύρονται εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής ή εκχωρείται σε τρίτους.
Για να το πούμε πιο απλά, βιώνουμε την πλήρη διάλυση του κράτους (τους) προς όφελος λαθρέμπορων, πρεζέμπορων και φασιστών.
Ο Χρυσοχοΐδης δεν είναι απλός παρατηρητής σε αυτή την κατάσταση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι ναζιστές τη Χρυσής Αυγής απέκτησαν την οργανωτική τους δομή και κατάφεραν να διεισδύσουν ακόμη και στο εσωτερικό της ΕΛ.ΑΣ στα πρώτα χρόνια που διετέλεσε υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Η γιγάντωση της Χ.Α δεν έγινε στα χρόνια της ΝΔ, όπως πιστεύουν ορισμένοι, αλλά στα χρόνια του ΠΑΣΟΚ (και φυσικά στη συνέχεια η εξουσία της ενισχύθηκε χάρη στην ανοχή των δικαστών, δεξιών υπουργών και μεγαλόσχημων δημοσιογράφων που έπιναν νερό στο όνομά της).
Βρισκόμαστε μήπως μπροστά στην ενορχηστρωμένη αναβίωση φασιστικών ταγμάτων θανάτου; Αν η πρώτη αποτυχία του Χρυσοχοΐδη να ελέγξει αυτή την κατάσταση μπορεί να αποδοθεί από ορισμένους σε λάθος, τη δεύτερη φορά δεν θα μπορούμε να πούμε το ίδιο.
Άρης Χατζηστεφάνου
