Τρομονόμος

Αναδρομή στους Τρομονόμους: Ο εξοντωτικός ν.3251/2004, άρθρο 187Α

Της Αλέκας Ζορμπαλά, δικηγόρου
Πηγή: mpalothia.net
Τρομοκρατικές Πράξεις – Ατομικός Τρομοκράτης – Αναδρομή στους Τρομονόμους*[ Μέρος Τρίτο: ο εξοντωτικός ν.3251/2004, άρθρο 187Α ]

Ο ν.3251/2004 για το “Ευρωπαϊκό Ένταλμα Σύλληψης, τροποποίηση του ν.2928/2001 για τις εγκληματικές οργανώσεις και άλλες διατάξεις” τέθηκε σε ισχύ στις 9/7/2004 και με αυτόν προστέθηκε νέο άρθρο στον Ποινικό Κώδικα, με τίτλο “Τρομοκρατικές Πράξεις”, το ΠΕΡΙΒΟΗΤΟ 187Α, το οποίο αντικατέστησε το προηγούμενο 187Α, που αναριθμήθηκε πλέον σε 187Β.

Το νέο 187Α, αποτέλεσε μια τεράστια τομή στην “αντιτρομοκρατική” νομοθεσία, διότι:

1) απαριθμούνται οι πράξεις, που μπορεί να θεωρηθούν ως τρομοκρατικές (πολλά αδικήματα του ποινικού δικαίου, που έχουν αυστηρότερη ποινική αντιμετώπιση)
2) θεσμοθετείται η ποινική αντιμετώπιση του ατομικού τρομοκράτη (δεν απαιτείται ως προϋπόθεση η ύπαρξη ή η συγκρότηση, ένταξη κλπ σε “τρομοκρατική” ομάδα 3 τουλάχιστον ατόμων κλπ
3) καθιερώνεται έτσι η δυνατότητα άσκησης ποινικής δίωξης, άρα και καταδίκης, κατά οποιουδήποτε μεμονωμένου προσώπου, εφόσον τελεί οποιοδήποτε από τα χαρακτηριζόμενα ως τρομοκρατικά αδικήματα.
4) η παραγραφή για τα “τρομοκρατικά”αδικήματα επιμηκύνεται κατά 10 χρόνια, δηλ.30 χρόνια από 20
5) προβλέπονται βαρύτατες ποινές, ακόμα και για άλλα αδικήματα, αν θεωρηθούν ως προπαρασκευαστικές ενέργειες τέλεσης κάποιας τρομοκρατικής πράξης.

Πρόκειται για ένα πλέγμα διατάξεων εξαιρετικά αυστηρό, που εισάγει τον καινοφανή κανόνα “σχεδόν οποιοδήποτε πράξη μπορεί να χαρακτηρισθεί ως “τρομοκρατική”, αν έχει διαπραχθεί από “τρομοκράτη”…

Ποιό είναι όμως το κριτήριο, αλλά και η ειδοποιός διαφορά του 187Α με το 187 περί Εγκληματικής Οργάνωσης;

Η ειδοποιός διαφορά μεταξύ 187 και 187Α, μεταξύ Εγκληματικής Οργάνωσης και “Τρομοκρατικής Οργάνωσης, είναι ότι στην περίπτωση των “τρομοκρατικών” πράξεων, σύμφωνα με το άρθρο 187Α, παράγραφος1, εδάφιο κβ, αυτές τελούνται με τρόπο ή σε έκταση ή υπό συνθήκες, που είναι δυνατόν! να βλάψουν μια χώρα ή διεθνή οργανισμό και σκοπεύουν να εκφοβίσουν τον πληθυσμό ή να βλάψουν σοβαρά ή να καταστρέψουν τις θεμελιώδεις συνταγματικές, πολιτικές και οικονομικές δομές ενός κράτους ή ενός διεθνούς οργανισμού.

Από την γραμματική και μόνον ερμηνεία του άρθρ.187Α,παρ.1 εδάφιο.κβ, είναι ηλίου φαεινότερο, ότι το “αντιτρομοκρατικό” αυτό πλέγμα, είτε απευθύνεται και ποινικοποιεί το φρόνημα, είτε εξετάζει ποινικά μια πράξη, πάντα όμως υπό το πρίσμα του φρονήματος, επιβάλλοντας αυστηρότερη ποινική τιμωρία.

Έτσι, αντί τα δικαστήρια να κρίνουν, πράξεις, πραγματικά γεγονότα, αντιληπτά στο εξωτερικό περιβάλλον, έχουν την νομική ευχέρεια να κρίνουν αντιλήψεις, ιδέες, φρονήματα και να σχηματίζουν δικανική πεποίθηση βάσει αυτών…

Έτσι λύνεται και η απορία πολλών γιατί δεν παραπέμπονται ποτέ με το 187Α, αλλά με το 187, όσοι συλλαμβάνονται, αλλά προέρχονται από ακροδεξιούς, φασιστικούς, νεοναζιστικούς χώρους.

Γιατί οι νεοναζί και οι φασίστες της Χρυσής Αυγής πάντα ήταν στο πλευρό του Κράτους, στήριζαν και στηρίζουν τους πολιτικούς θεσμούς του, δεν επιχειρούν σε καμία περίπτωση να καταστρέψουν τις θεμελιώδεις συνταγματικές, πολιτικές, οικονομικές δομές του, ήταν και είναι τα “πιστά σκυλιά” του Κεφαλαίου.

Είναι δηλ. τα “δικά τους παιδιά”, όπως έχω αναφερθεί ξανά.

Ο νόμος αυτός, ο 3251/2004, περιλάμβανε αρχικά, λόγω των σφοδρών πολιτικών και κοινωνικών αντιδράσεων και μια διάταξη, την 187Α,παράγραφος 8, η οποία παρείχε κάποιες στοιχειώδεις, έστω, εγγυήσεις για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών, σύμφωνα με την οποία:

“Δεν συνιστά τρομοκρατική πράξη… η τέλεση ενός ή περισσοτέρων από τα εγκλήματα των προηγουμένων παραγράφων (δηλ. 187Α, παργρ.1), αν εκδηλώνεται ως προσπάθεια εγκαθίδρυσης δημοκρατικού πολιτεύματος ή διαφύλαξης ή αποκατάστασης αυτή ή αποσκοπεί στην άσκηση θεμελιώδους ατομική ή πολιτικής ή συνδικαλιστικής ελευθερίας ή αλλού προβλεπόμενου στο Σύνταγμα ή στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών”.

Φευ, όμως, ακόμα και αυτή η ανώδυνη διάταξη καταργήθηκε από 20/9/2010 με τον ν.3875/2010 “Κύρωση και εφαρμογή της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών κατά του Διεθνούς Οργανωμένου Εγκλήματος και των τριών Πρωτοκόλλων αυτής”.

Επιπρόσθετα με την ακραία παράγραφο 6 του 187Α εγκληματοποιείται η οποιαδήποτε και καθόλα νόμιμη δράση του όποιου δρα πολιτικά, αφού ποινικοποείται η “παροχή πληροφοριών για μελλοντική (!)αξιοποίηση προς τέλεση κακουργημάτων από τρομοκρατική οργάνωση, ή από μεμονωμένο τρομοκράτη”, καθώς και η οποιαδήποτε παροχή υλικής βοήθειας σε τρομοκρατική οργάνωση ή μεμονωμένο τρομοκράτη” άσχετα, αν δεν τελεσθεί ποτέ κανένα έγκλημα από αυτούς, ή έστω να έγινε η οποιαδήποτε προπαρασκευαστική πράξη..

Και έτσι, χωρίς καμία απολύτως αστική-θεσμική δικονομική διασφάλιση ο κάθε κατηγορούμενος/η είναι στην κυριολεξία έρμαιο στα χέρια διωκτικών/δικαστικών αρχών για κρίση και ποινική αντιμετώπιση αυθαίρετα, στη βάση ιδεολογικοπολιτικών, φρονηματικών αναφορών-εκτιμήσεων.

Οι διατάξεις αυτές βρήκαν και την πρακτική εφαρμογή τους αρχικά στην υπόθεση της Χίου, όταν ανευρέθη στρατιωτικός οπλισμός σε πλοίο έξω από την Χίο και συνελήφθησαν οι επιβαίνοντες Τούρκοι και Κούρδοι, αλλά και άλλοι Τούρκοι αγωνιστές στην πορεία, καθώς και οι έλληνες πλοιοκτήτες και καπετάνιος.

Όλοι διώχθηκαν στη βάση του άρθρ.187Α, παράγραφος 1, για τρομοκρατικές πράξεις δηλ., και τρεις από αυτούς στη βάση του άρθρου 187Α, παράγραφος 6, για υλική βοήθεια και παροχή πληροφοριών σε τρομοκρατική οργάνωση, όλοι δηλ, ως ατομικοί τρομοκράτες, χωρίς καν να ασκηθεί ποινική δίωξη για συγκρότηση και ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση, άρθρ.187Α,παρ.4.

Οι καταδίκες κινήθηκαν σε αυτό το νομικό πλαίσιο, δηλ. καταδίκη τρομοκρατικών πράξεων που διαπράχθηκαν από μεμονωμένα άτομα, πλην δύο, του γνωστού Ερκάν, που αθωώθηκε ομόφωνα και του Φεβγί Τεκίν, που δεν κρίθηκε αρκετό μόνον το στοιχείο του DNA, που ανευρέθη σε ρουκετοβόλο!!!

Μια “ευχάριστη” απόφαση, από μία πλευρά, η πρωτόδικη υπ΄αρ.1/2015 του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Μυτιλήνης, μια, που, ναι μεν καταδίκασε, πλην δύο, με το άρθρο 187Α, παρ.1 & 6, αφού είχε ανευρεθεί και βαρύς οπλισμός, για τον οποίον είχε αναληφθεί και η ευθύνη, αλλά επέβαλλε τις κατώτατες ποινές με μέγιστη τα 7 χρόνια.

Μια απόφαση που επικυρώθηκε, μόλις πρόσφατα, και από το δευτεροβάθμιο Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Μυτιλήνης, που μείωσε τις ποινές και αθώωσε και άλλους δύο, επιπλέον, αγωνιστές, συνολικά 4.

Είναι λυπηρή, ενδεικτική και βεβαιωτική των παραπάνω αναλύσεων η απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών, που έκρινε την υπόθεση Ρωμανού, Ντάλιου, Μιχαηλίδη, Πολίτη, Τσάκαλου επιβάλλοντας εξοντωτικές, εκδικητικές ποινές.

Μια δικανική κρίση στη βάση του φρονήματος, στη βάση των ιδεολογικοπολιτικών θεωρήσεων, στη βάση της κοσμοθεωρίας των κατηγορουμένων.

“είναι αναρχικοί και άρα τρομοκράτες”!

Όπως και ο Δημήτρης Κουφοντίνας στερείτο, αρχικά,της άδειας επειδή ήταν αμετανόητος κομμουνιστής!

Επειδή όμως, τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα και επειδή νέα Τρομονομοθετήματα είναι ante portas, που θα δώσουν την χαριστική βολή σε κάθε ελεύθερη άποψη, ιδέα, δράση, απλά και μόνον αντιθετική προς το κυρίαρχο καθεστώς, δεν μένει παρά, ο καθένας με τον τρόπο και από την πλευρά του, συγκλίνοντας όλοι/ες στην τελική, να υπερασπισθούμε κοινωνικά δικαιώματα και χώρους ελευθερίας, τα οποία με αίμα κατακτήθηκαν, με αίμα διατηρούνται και με αίμα τα παίρνεις πίσω.

inffowar logo

Βοήθησε το INFO-WAR να συνεχίσει την ανεξάρτητη δημοσιογραφία

Για περισσότερες επιλογές πατήστε εδώ