Από το λογαριασμό της Μαριάννας Τζιαντζή στο Facebook.
«Όχι με χρυσά, αλλά με αιμάτινα, με γράμματα που στάζουν αίμα θα γραφτεί στο Βιβλίο της Αρχιτεκτονικής Φρίκης το σχέδιο της ισραηλινής κυβέρνησης για μια “ανθρωπιστική πόλη” που θα χτιστεί πάνω στα ερείπια της Ράφας. Εκεί θα εκτοπιστούν εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι δίχως δικαίωμα εξόδου, εκτός και αν κάποια χώρα τους δεχτεί (ποια;).
Αν ζούσε ο πανίσχυρος αρχιτέκτονας του Χίτλερ, ο Αλφρεντ Σπέερ, σίγουρα θα μπορούσε να συμβάλει με τις ιδέες του. Εκτός από τα φαραωνικά έργα που σχεδίασε για το Τρίτο Ράιχ είχε βάλει το χεράκι του στον εξορθολογισμό των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Στη δίκη της Νυρεμβέργης ο Σπέερ καταδικάστηκε σε 20 χρόνων φυλάκιση για εγκλήματα πολέμου. Αποφυλακίστηκε το 1966 κι έζησε ειρηνικά μέχρι το θάνατό του το 1981.
Πολλοί απόγονοι (ιδεολογικοί και όχι βιολογικοί) του Σπέερ, πολλοί εργολάβοι δεν θα διστάσουν να εργαστούν για να χτιστεί η νέα πόλη-φυλακή ἠ αργότερα η Νέα Ριβιέρα στην ερειπωμένη Γάζα. Δύο είναι οι προδιαγραφές: Πρώτον, η πόλη πρέπει να χτιστεί μέσα σε 60 ημέρες (όσο θα κρατήσει η υποτιθέμενη εκεχειρία με τη Χαμάς) και δεύτερον, το κόστος της πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο χαμηλό. Όπως γράφτηκε, ο αρχικός προϋπολογισμός των 10-15 δισ. δολαρίων φάνηκε υπερβολικός στον Νετανιάχου που ζήτησε επιτακτικά τη μείωσή του.
“Lasciate ogni speranza voi ch’intrate”. Αφήστε, ξεχάστε, εγκαταλείψτε κάθε ελπίδα όσοι μπαίνετε εδώ, έλεγε η μακάβρια επιγραφή στην πύλη της Κόλασης του Δάντη. Κάτι ανάλογο θα μπορούσε να γραφτεί στις πύλες της αβάφτιστης μέχρι στιγμή πόλης. Όμως κι εκείνοι που θα εργαστούν για το σχεδιασμό και την ανέγερση αυτής της επίγειας κόλασης θα πρέπει να εγκαταλείψουν κάθε ντροπή, κάθε ίχνος ευθύνης απέναντι στην Ιστορία που κάποτε αποδεικνύεται αμείλικτη τιμωρός.
(Στη φωτογραφία η ανατίναξη από τους Αμερικανούς, τον Απρίλιο του 1945, της γιγαντιαίας σβάστικας στον φαραωνικό χώρο παρελάσεων στη Νυρεμβέργη, έργο του Άλφρεντ Σπέερ.)
