Ασχέτως της τελικής έκβασης της υπόθεσης Novartis οι καταγγελίες εναντίον συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων και οι αντιδράσεις τους φέρνουν στο φως έναν πολιτικό πολιτισμό ο οποίος θυμίζει τις πιο σκοτεινές ημέρες της κόζα νόστρα ή τις περιπέτειες ναρκοβαρόνων της Κολομβίας.
Οι καταγγελίες και οι απειλές που εξαπολύονται εναντίον των μαρτύρων (ότι θα τους σπάσουν τα χέρια κ.α) παραπέμπουν σε αρχηγούς του οργανωμένου εγκλήματος ή ακόμη και στα χρόνια της ναζιστικής κατοχής και του εμφυλίου πολέμου.
Αξίζει να θυμόμαστε μερικές από τις αντιδράσεις γνωστών πολιτικών.
Β.Οικονόμου: Θα τους σπάσω τα χέρια (χωρίς σχόλιο)
Ε.Βενιζέλος: «Νομίζουν οι δύστυχοι μάρτυρες ότι θα είναι εσαεί προστατευμένοι». Ο ίδιος έκανε λόγο για «λαθρεμπόριο λάσπης» σε αντίθεση προφανώς με το… επίσημο εμπόριο λάσπης.
Α. Σαμαράς: Θα τους πάω μέχρι τέλους. Από την δήλωση δεν είναι σαφές εάν το «πάω» χρησιμοποιείται με την Χριστοδουλική εκδοχή (σας πάω) ή με την χυδαία εκδοχή (τον πήγε γ*******ς).
Δ.Αβραμόπουλος: (Οι μάρτυρες) προσπαθούν να φυλάξουν τον πισινό τους από όσα τους περιμένουν
Α. Λοβέρδος: Οι συμμορίτες θα πληρώσουν ακριβά Ο όρος συμμορίτης γενικεύθηκε στα χρόνια του ελληνικού εμφυλίου πολέμου και χρησιμοποιούνταν κατά κόρον από τα ναζιστικά τάγματα ασφαλείας για να χαρακτηρίσουν τους κομμουνιστές αντάρτες.
Μ. Σαλμάς: «Οι μάρτυρες αυτοί που κατέθεσαν εδώ –ας τους άλλαξαν ταυτότητες, ας τους αλλάξαν ονόματα- θα βρεθούν. Η Ελλάδα είναι πολύ μικρή. Και θα τιμωρηθούν».
Μάικλ Κορλεόνε: Ο πατέρας μου του έκανε μια προσφορά που δεν μπορούσε να αρνηθεί […] ο Λούκα Μπράσι κρατούσε ένα όπλο στο κεφάλι του και ο πατέρας μου τον διαβεβαίωσε πως είτε τα μυαλά του είτε η υπογραφή του θα κατέληγαν στο χαρτί.
