Η νομοτελειακή κατάληξη του ευρω-ελληνικού εγχειρήματος αποθήκευσης ψυχών στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Μόρια, έφερε ξανά στο προσκήνιο τον εκφασισμό του ελληνικού κράτους, αλλά και μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας.
Οι χωρίς ενδείξεις χυδαίες «εκτιμήσεις» για «Τούρκους πράκτορες» και «αχάριστους μετανάστες» πίσω από τις αλλεπάλληλες πυρκαγιές, από τα ΜΜΕ αλλά και από επίσημα ή ανεπίσημα χείλη κυβερνητικών και τοπικών παραγόντων, ήρθαν να συνδυαστούν «αρμονικά» με τις κραυγές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης — «απέλαση», «ξερονήσια», «αφήστε τους να καούν».
Δημιουργήθηκε πολύ γρήγορα ένα κλίμα που προμηνύει πογκρόμ. Σχεδόν 13.000 άνθρωποι που μέχρι προχθές συνωστίζονταν υπό άθλιες συνθήκες σε έναν «καταυλισμό» χωρητικότητας του 1/5 του αριθμού τους, πλέον δεν διαθέτουν ούτε αυτές τις υποτυπώδεις κι απάνθρωπες εγκαταστάσεις και περιφέρονται με τα ολίγιστα υπάρχοντά τους σε αναζήτηση τροφής και νερού. Αντιμετωπίζονται με ΜΑΤ και δακρυγόνα από το ελληνικό κράτος, τα οποία παίζουν τον ρόλο της Σκύλλας στη Χάρυβδη της φωτιάς.
400 ασυνόδευτα ανήλικα προσφυγόπουλα μεταφέρονται άρον-άρον από το νησί της Λέσβου και (σχεδόν) κανείς δεν αναρωτάται τι διάολο έκαναν για αυτά εδώ και έναν χρόνο η Συντονίστρια Ασυνόδευτων Ανηλίκων Αγαπηδάκη και ο αρωγός της Δοξιάδης, οι αρμοδιότητες των οποίων υπάγονται μάλιστα και απευθείας στο γραφείο του Πρωθυπουργού.
Την ίδια ώρα η κυβέρνηση προωθεί εκ νέου ως «λύση» τα «κλειστά κέντρα κράτησης», δηλαδή κυριολεκτικά φυλακές για ανθρώπους των οποίων το μόνο «έγκλημα» είναι η φυγή από συνθήκες πολέμου, εμφυλίου, διωγμών, τρομοκρατίας και ακραίας φτώχειας.
«Φιλελεύθεροι» σαν τον Άδωνι Γεωργιάδη κραυγάζουν για «άμεση απέλαση όσων συμμετέχουν σε επεισόδια», παραγνωρίζοντας (;) πως ό,τι συμβαίνει είναι αποτέλεσμα της πολιτικής «να τους κάνουμε τον βίο αβίωτο» που προωθούσαν μαζί με τα ακροδεξιά κολλητάρια τους.
Η Ευρώπη, και μαζί της η Ελλάδα, απέδειξε για άλλη μία φορά ότι δεν διαθέτει κανένα έρεισμα «ανθρωπισμού» και «πολιτισμού», οι μεν νίπτοντας τας χείρας τους και οι δε καλλιεργώντας συστηματικά την ακροδεξιά ανθρωποφαγία στα μυαλά και τις καρδιές των πολιτών.
Ανδρέας Κοσιάρης
