Ιράν, Ιράκ, Λιβύη, Σομαλία, Σουδάν, Συρία και Υεμένη. Επτά χώρες επέλεξε ο νέος πλανητάρχης για να απαγορεύσει την είσοδο των πολιτών τους σε αμερικανικό έδαφος.
Όπως εξηγούσε η Φίλις Μπένις από το Institute for Policy Studies ένα από τα κοινά χαρακτηριστικά των συγκεκριμένων χωρών είναι ότι δεν δραστηριοποιούνται εκεί επιχειρήσεις του Ντόναλντ Τραμπ.
Αντίθετα χώρες με δικτατορικά καθεστώτα όπως η Αίγυπτος αλλά και η Σαουδική Αραβία, για την οποία υπάρχουν στοιχεία ότι χρηματοδοτεί ισλαμιστές τρομοκράτες σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, δεν περιλαμβάνονται στη λίστα. Συμπτωματικά σε αυτές τις χώρες υπάρχουν ξενοδοχεία και άλλες επιχειρήσεις που διαχειρίζεται η οικογένεια Τραμπ.
Οι χώρες όμως που βρέθηκαν στο στόχαστρο του Τραμπ έχουν και άλλα κοινά χαρακτηριστικά. Είναι όλες θύματα των προηγούμενων Αμερικανών προέδρων. Αξίζει να δούμε, εν τάχει, την ιστορία τους παραπέμποντας και σε ορισμένα παλαιότερα κείμενα και εκπομπές του Infowar.
Ιράν: Οι ΗΠΑ σε συνεργασία με τις μυστικές υπηρεσίες της Μεγάλης Βρετανίας ανέτρεψαν το 1953 τον δημοκρατικά εκλεγμένο πρωθυπουργό Μοσάντεκ, φέρνοντας στην εξουσία τον Σάχη του Ιράν με την επιχείρηση TPAJAX. Όταν ο Σάχης ανατράπηκε από την ισλαμική επανάσταση η Ουάσινγκτον συμμετείχε στο πραξικόπημα της Τουρκίας, χάρη στο οποίο δημιούργησε ένα γεωπολιτικό τείχος ενώ βοήθησε τις δυνάμεις του Σαντάμ Χουσείν στον πόλεμο Ιράν- Ιράκ. Οι κυρώσεις που ακολούθησαν λειτουργούν πάντα σε βάρος του ιρανικού λαού αν και δεν έπληξαν ποτέ τα συμφέροντα του θρησκευτικού και πολιτικού κατεστημένου.
Διαβάστε:
TPAJAX: Η μητέρα όλων των πραξικοπημάτων
Ιράν: Το τέλος της ισλαμικής επανάστασης
Ιράκ: Δεν χρειάζεται συστάσεις. Περίπου ένα εκατομμύριο ιρακινοί έχασαν τη ζωή τους από την αμερικανική εισβολή και τον εμφύλιο πόλεμο που αυτή προκάλεσε. Οι βομβαρδισμοί από την οικογένεια Μπους ακολούθησαν ένα από τα πιο ανθρωποβόρα εμπάργκο της σύγχρονης ιστορίας που είχε στοιχίσει τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων. Ο Μπους ανέθεσε την ανοικοδόμηση της χώρας σε εταιρείες όπως η Χάλιμπάρτον, την οποία παλιότερα διοικούσε ο αντιπρόεδρος του Ντικ Τσένι, ενώ δοκίμασε την ιδιωτικοποίηση της κατοχής μέσω εταιρειών όπως η Black Water, ο ιδρυτής της οποίας βρίσκεται σήμερα στο πλευρό του Ντόναλντ Τραμπ.
Η αποσταθεροποίηση που προκάλεσε η εισβολή στην ευρύτερη Μέση Ανατολή αποτελεί τον σημαντικότερο παράγοντα αστάθειας του τελευταίου αιώνα και σημαντική αιτία της αύξησης της τρομοκρατίας σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Διαβάστε
Από το Μάι Λάι στο Ιράκ
Οι ΗΠΑ πίσω από την τρομοκρατία
Σομαλία Μετά την αποτυχημένη αμερικανική επέμβαση στην Μογκαντίσου στις αρχές της δεκαετίας του ’90, η χώρα πέρασε μια δεκαετία απόλυτου χάους, διοικούμενη ουσιαστικά από οπλαρχηγούς, αρκετοί από τους οποίους συνεργάζονταν με την CIA και άλλες αμερικανικές υπηρεσίες. Η ακυβερνησία επέτρεψε σε ξένες εταιρείες (πολλές από τις οποίες ελέγχονταν από την ιταλική μαφία) να χρησιμοποιούν τις ακτές της χώρας για να ξεφορτώνονται επικίνδυνα χημικά και ραδιενεργά απόβλητα, ενώ αλιευτικοί στόλοι από ευρωπαϊκές χώρες (και την Ελλάδα) πραγματοποιούσαν παράνομη αλιεία αποκλείοντας τον τοπικό πληθυσμό από το μοναδικό μέσο επιβίωσης. Η απάντηση ήρθε με τη μορφή πειρατών οι οποίοι αρχικά λειτουργούσαν σαν δυνάμεις προστασίας του τοπικού πληθυσμού αλλά σύντομα ανέλαβαν εγκληματική δράση. Παράλληλα ομάδες μετριοπαθών ισλαμιστών ανέλαβαν την εξουσία τερματίζοντας τη δράση των οπλαρχηγών. Ήταν η αφορμή που ζητούσε η Ουάσινγκτον για να ξεκινήσει και πάλι τους βομβαρδισμούς που κλιμακώθηκαν στα χρόνια του Μπαράκ Ομπάμα.
Ακούστε την εκπομπή: Μια γενοκτονία από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ
Λιβύη: Αγαπημένος στόχος σειράς Αμερικανών προέδρων για βομβαρδισμούς. Ο Ομπάμα ανέλαβε να τελειώσει αυτό που είχε ξεκινήσει ο Ρόναλντ Ρίγκαν το 1986.
Σε συνεργασία με τη Γαλλία ο Ομπάμα ενίσχυσε ομάδες ισλαμιστών τρομοκρατών, οι οποίοι μετά τον πόλεμο (και αφού δολοφόνησαν ακόμη και τον Αμερικανό πρέσβη) βρέθηκαν να επιχειρούν σε χώρες όπως το Μάλι, το Ιράκ και η Συρία. Μεγάλο τμήμα αυτών των δυνάμεων συνενώθηκαν για τη δημιουργία του Ισλαμικού Κράτους χρησιμοποιώντας κεφάλαια και οπλισμό που έστελναν στην περιοχή χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και η Ιορδανία, υπό την εποπτεία της CIA και τις διευκολύνσεις της Τουρκίας.
Διαβάστε:
Πόλεμος Ουρανίου σε Μάλι και Νίγηρα
Θερίζει Θύελλες η Γαλλία
Η γέννηση και η εδραίωση του σημερινού ISIS
Σουδάν: Οι μυστικές παρεμβάσεις των ΗΠΑ στο Σουδάν κλιμακώθηκαν όταν η χώρα πέρασε στον ενεργειακό κύκλο επιρροής της Κίνας. Η αντιπαράθεση των δυο χωρών για το πετρέλαιο της Αφρικής τροφοδότησε μεταξύ άλλων και τον εμφύλιο πόλεμο στο Νότιο Σουδάν. Σε αυτή τη μάχη η Ουάσινγκτον βρέθηκε το πλευρό του μισθοφόρου οπλαρχηγού Ριέκ Ματσάρ τα τάγματα εφόδου του οποίου έσπερναν τον τρόμο με βιασμούς και μαζικές δολοφονίες. Στόχος ήταν η διακοπή των εργασιών κινεζικών επιχειρήσεων στο Νότιο Σουδάν. Από τα Wikileaks αποκαλύφθηκε ότι οι στρατιώτες του Ματσάρ χρηματοδοτούνταν από την CIA
Δείτε το μίνι ντοκιμαντέρ του Infowar Ψυχρός Πόλεμος στην Αφρική
Υεμένη: Η χώρα πληρώνει εδώ και αιώνες τη στρατηγική της θέση σε ένα από τα σημαντικότερα εμπορικά περάσματα του πλανήτη αλλά βρέθηκε στο στόχαστρο των ΗΠΑ από τα χρόνια του Ψυχρού πολέμου – όταν η ΕΣΣΔ επιχειρούσε να την μετατρέψει και σε κέντρο ηλεκτρονικών παρακολουθήσεων για την ευρύτερη περιοχή. Όταν η ρωσική στρατιωτική επιρροή αντικαταστάθηκε από την οικονομική επιρροή της Κίνας, η Ουάσινγκτον απάντησε βομβαρδίζοντας τη Νότια Υεμένη στα τέλη του 2009 με πρόσχημα μια αποτυχημένη βομβιστική επίθεση σε πτήση της εταιρείας Norhtwest.
Έκτοτε χρηματοδοτεί και εξοπλίζει τις στρατιωτικές επιδρομές της Σαουδικής Αραβίας που έχουν προκαλέσει μια από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές κρίσεις της σύγχρονης ιστορίας.
Διαβάστε: Η Κατάρα της Υεμένης
Συρία Σχεδόν πέντε εκατομμύρια πρόσφυγες, έξι εκατομμύρια εσωτερικά εκτοπισμένοι, 13 εκατομμύρια άνθρωποι που χρειάζονται άμεση ανθρωπιστική βοήθεια και σχεδόν 400.000 νεκροί είναι ο μέχρι στιγμής απολογισμός από την παρέμβαση ξένων δυνάμεων στην εξέγερση της Συρίας που μετατράπηκε σε εμφύλιο πόλεμο. Ο Ρόλος των ΗΠΑ για την ενίσχυση οργανώσεων που συνδέονταν με την Αλ Κάιντα και αποτέλεσαν τον κορμό του ISIS έχει τεκμηριωθεί πέραν πάσης αμφιβολίας. Μέχρι το 2013 οι ΗΠΑ είχαν δεχθεί μόλις 36 πρόσφυγες από τη Συρία ενώ ο Ομπάμα έθεσε στόχο να δεχθούν 10.000 άτομα.
Διαβάστε:
Συρία: Ποιος ελέγχει τι
ISIS: Τα κέρδη των ΗΠΑ η φρίκη για την ανθρωπότητα
Ο Οίκος των λιονταριών
Άρης Χατζηστεφάνου