Αντί άλλου επικήδειου παραθέτουμε το σχόλιο του Παναγιώτη Σωτήρη από το λογαριασμό του στο facebook:
«Ξεκίνησε μέσα από τη συνάντηση ανάμεσα σε σημειολογία και λογοτεχνικό μοντερνισμό. Επεξεργάστηκε μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα έννοια του “ανοιχτού έργου” συμπεριλαμβάνοντας τόσο την παραγωγή όσο και την πρόσληψη.
Έβαλε πλάτη στο Gruppo 63 μια προσπάθεια να δοθεί προχώρημα στην μοντερνιστική αισθητική. Δοκίμασε με ιδιαίτερη επιτυχία να μεταφέρει την σημειολογία στην ανάλυση των πλευρών της καθημερινότητας. Υπήρξε ένας από τους καλύτερους δοκιμιογράφους της γενιάς του. Μπήκε στη λογοτεχνία, δοκιμάζοντας μια πρώτη εκδοχή “μεταμοντέρνας” λογοτεχνίας συνδυάζοντας φιλοσοφικές αναφορές και… αστυνομική ιστορία στο Όνομα το Ρόδου, και συνεχίζοντας και με άλλα μυθιστορήματα.
Θα αποφασίσει να εγκαταλείψει τον εκδοτικό οίκο με τον οποίο συνεργάστηκε για πολλά χρόνια όταν αυτός θα αγοραστεί από τον όμιλο Μπερλουσκόνι. Δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα ριζοσπαστικός πολιτικά, αλλά ήταν οξυδερκής, εύστοχος, εντυπωσιακά ευρυμαθής και πολύ καλός παραμυθάς στα μυθιστορήματα.
Φεύγοντας μας θυμίζει ότι υπήρξε μια εποχή που η πνευματική ζωή της Ιταλίας δεν ήταν το σημερινό βομβαρδισμένο τοπίο, αλλά ένα πραγματικό και πολύ ζωντανό εργαστήρι…»
Ο Π.Σωτήρης είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διδάκτορας του Παντείου Πανεπιστημίου. Έχει διδάξει στο Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης.