Πηγή: Brigada.gr
Από το Debtocracy και μετά, τα ντοκιμαντέρ του Α. Χατζηστεφάνου, ακολουθούν στενά τις πολιτικές εξελίξεις και δημιουργούν έτσι μία ενιαία δουλειά από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές του Μνημονίου και την Άνοιξη των Κινημάτων έως την «Κυβέρνηση της Αριστεράς».
«Είναι σίγουρα μια ενότητα γιατί κι εμείς ακολουθούσαμε τις εξελίξεις όταν φτιάχναμε κάθε ντοκιμαντέρ: στο Debtocracy θέλαμε να απονομιμοποιήσουμε την έννοια του χρέους και να πούμε ότι δεν υπάρχει ηθική υποχρέωση για μια χώρα να πληρώνει ένα παράνομο χρέος, στο Catastroika είδαμε τις επιπτώσεις των ιδιωτικοποιήσεων, αλλά και ότι για να περάσουν ολ’αυτά χρειάζεται μία επίθεση στη δημοκρατία και στο Φασισμός ΑΕ ήταν το τι μπορεί να συμβεί αν υπάρξουν κοινωνικές αντιδράσεις τις οποίες δε μπορεί να ελέγξει το πολιτικό σύστημα, οπότε βάζουν στο τραπέζι και το χαρτί του φασισμού. Σε όλα (τα παραπάνω) ντοκιμαντέρ, ο κοινός παρονομαστή ήταν ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κυρίως της Ευρωζώνης -με τ’αντίστοιχα θεσμικά όργανα, κυρίως η ΕΚΤ. Οπότε είπαμε ότι θα πρέπει να επιστρέψουμε ουσιαστικά στο Debtocracy αλλά κάνοντας ένα ποιοτικό άλμα μέσα από όλη την πορεία που είχαμε ακολουθήσει και να δουμε ποιος ήταν ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.» Διερευνάται, λοιπόν σε βάθος ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο οποίος υπήρχε παντού «και στη δημιουργία του χρέους, και στις ιδιωτικοποιήσεις και στην άνοδο του φασισμού. Μην ξεχνάμε ότι η ΕΕ ήθελε το ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση -ανοίγοντας το δρόμο στη συνέχεια για τους ναζιστές να μπουν στο Κοινοβούλιο- ή τι έγινε στην Ουκρανία».
Το “This is not a coup”, με γυρίσματα σε έξι χώρες και συνεντεύξεις από όλες τις πλευρές (αρκετές εκ των οποίων off the record) από ανθρώπους που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο -είτε συμφωνεί κανείς μαζί τους είτε όχι-, περιγράφει τις σημαντικότερες πιέσεις και ανατροπές σε χώρες όπως η Ιταλία, η Ιρλανδία και η Κύπρος και πως όλη αυτή η τεχνογνωσία που συνέλλεξε η Ευρωπαϊκή Ένωση από τις επιθέσεις σε άλλες χώρες χρησιμοποιήθηκε εναντίον της Ελλάδας.
«Στο δεύτερο τμήμα (του ντοκιμαντέρ) μπαίνουμε στην ουσία του τι είναι το Ευρώ, από ποιους δημιουργήθηκε το Ευρώ. Κι εδώ έχουμε στοιχεία που δεν έχουν κυκλοφορήσει πολύ ειδικά στην Ελλάδα -πως συγκεκριμένα λόμπι και συγκεκριμένοι τραπεζίτες άσκησαν τρομακτικές πιέσεις για να δημιουργηθεί το ενιαίο νόμισμα-, αλλά και ποιες είναι οι δομικές ανωμαλίες αυτού του νομίσματος. Δηλαδή, γιατί, ακόμα κι αν όλα λειτουργούν υπό τέλειες συνθήκες, θα δημιουργεί ελλείμματα και χρέη στις μικρές οικονομίες και πλεονάσματα στις μεγάλες. Και γιατί από αυτά τα δομικά χαρακτηριστικά του, δε μπορεί να μεταρρυθμιστεί κι όλας. Δε μπορείς βάζοντας μερικές δόσεις δημοκρατίας να φτιάξεις μία νομισματική ένωση, να την αλλάξεις. Είναι στο DNA της να είναι νεοφιλελεύθερη. Είναι στο DNA της να πιέζει τους μισθούς και να δίνει τα κέρδη σε τράπεζες και στο 1% των οικονομικών ελίτ.»
Τελικά είχαμε πραξικόπημα στην Ελλάδα;
«Εξαρτάται πως ορίζει κανείς το πραξικόπημα» μας λέει ο δημιουργός του “This is not a coup” και αναλύει: «Όχι μόνο το τι έγινε τον Ιούλιο, αλλά το τι έγινε τα προηγούμενα χρόνια σε διάφορες χώρες, έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός πραξικοπήματος, δηλαδή κάποιες δυνάμεις από το εξωτερικό σε συνεργασία με κάποιες δυνάμεις από το εσωτερικό ανατρέπουν δημοκρατικά εκλεγμένους ηγέτες. Αυτό ίσχυε ακόμα και για τον Γιωργάκη τον Παπανδρέου, ασχέτως του τι γνώμη έχει κάποιος γι’αυτόν, ήταν μία ανατροπή δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης. Χρησιμοποιώντας, όμως, τον όρο πραξικόπημα, καταρχήν δικαιώνουμε κάποιους από τους ενόχους στο εσωτερικό. Δηλαδή, υπήρχε τεράστια ευθύνη του ίδιου του Τσίπρα γι’αυτό που αποκαλούμε πραξικόπημα εναντίον του. Χωρίς τη δική του συνενοχή και συμμετοχή, δεν θα είχε συμβεί τίποτα απ’όσα συνέβησαν. Άρα είναι λίγο σα να τον αθωώνουμε το να μιλάμε για πραξικόπημα. Το δεύτερο και σημαντικότερο είναι ότι για να μιλάς για πραξικόπημα, πρέπει να έχεις μία εκτροπή από την κανονικότητα. Εμείς θεωρούμε ότι αυτό που κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι αυτό για το οποίο δημιουργήθηκε. Και όχι τώρα. Ήδη από τη συνθήκη του Μάαστριχτ, ο στόχος της ήταν να επιβάλει τη θέληση των μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων σε βάρος των πολιτών. Και αυτό κάνει. Δεν ήταν εμφανές πολύ πριν από την κρίση, την περίοδο της υποτιθέμενης ευημερίας, αλλά έγινε εμφανές αυτό το αντιδημοκρατικό στοιχείο, μετά το 2007-2008. Οπότε είναι πραξικόπημα και δεν είναι πραξικόπημα. Νομίζω πρέπει να μείνουμε στο ότι δεν είναι πραξικόπημα. Αυτή είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση.»
Η συζήτηση, όμως, δε μπορεί να κλείσει όσο οι πολιτικές εξελίξεις βαθαίνουν την πληγή της Ελληνικής κοινωνίας. Από το ρόλο που θα πρέπει να διαδραματίσει η Αριστερά μέχρι τη σημασία της διαρροής των Panama Papers ο Α. Χατζηστεφάνου, δίνει τις δικές του απαντήσεις παραθέτοντας ιστορικά παραδείγματα και ανοίγει ακόμα περισσότερα ερωτήματα. Αυτό έκανε, άλλωστε πάντα και μέσα από το έργο του.
Το «This is not a coup” ήρθε, λοιπόν, σε αυτή την περίοδο, για να ενημερώσει, ν’αποκαλύψει, να εξηγήσει. Ήρθε, όμως και για να μας πει ότι η ιστορία δεν τελείωσε. Χάσαμε μια μάχη, αλλά δεν «επιτρέπεται» να εγκαταλείψουμε τον πόλεμο.
Για να βρείτε τα σημεία προβολών, επισκεφτείτε το thisisnotacoup.com (ΕΔΩ)
Για να ακολουθήσετε το κανάλι της “Brigada” στο Youtube πατήστε ΕΔΩ
