Λεωνίδας Βατικιώτης
Πηγή: Εφημερίδα Πριν
Το ερώτημα δεν είναι το αν, αλλά το πότε θα γίνει η επέμβαση στη Λιβύη! Το ξεδίπλωμα των χαρτών στα δυτικά επιτελεία ξεκίνησε, με αφορμή την απροθυμία των δύο κυβερνήσεων που έχουν μοιράσει τη χώρα να συνεργαστούν και να υλοποιήσουν τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν τον Δεκέμβρη, στο πλαίσιο της συμφωνία συνεργασίας που υπέγραψαν με τη διαμεσολάβηση του ΟΗΕ. Όλα, ωστόσο, έμειναν στα χαρτιά. Τόσο, η ήπια ισλαμική κυβέρνηση με έδρα την Τρίπολη, όσο κι η διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση στα ανατολικά με έδρα της βουλής το Τομπρούκ, έχουν αρνηθεί να υλοποιήσουν τους όρους της συμφωνίας διαιωνίζοντας τη διαίρεση της Λιβύης και τις εχθροπραξίες μεταξύ τους.
Ο κύβος ωστόσο ερρίφθη όταν έγινε ορατός ο κίνδυνος που αντιπροσωπεύουν οι 6.500 μαχητές του Ισλαμικού κράτους που βρίσκονται στη Λιβύη όχι μόνο για τη χώρα, αλλά για ολόκληρη την περιοχή: Ακόμη και την Αλγερία και την Τυνησία στα δυτικά, το Νίγηρα και το Μάλι στα νότια.
Στο εσωτερικό της Λιβύης το Ισλαμικό κράτος έχει επιλέξει να ακυρώνει μία – μία τις πηγές των εσόδων των δύο κυβερνήσεων (δεδομένου ότι το πετρέλαιο αποτελεί το 80% της παραγωγής της Λιβύης) ανατινάζοντας διυλιστήρια και πετρελαιοπηγές αντίθετα με όσα έκανε στη Συρία όπου τα καταλάμβανε, χρηματοδοτώντας από τη λειτουργία τους στρατιωτικές επιχειρήσεις. Κατά τους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς αυτό οφείλεται στην τεχνική πολυπλοκότητα και τα μεγέθη των εγκαταστάσεων στη Λιβύη. Ενδεχομένως επίσης να οφείλεται και στην απουσία ενός πρόθυμου γειτονικού κράτους που να απορροφά τις πωλήσεις και να τροφοδοτεί με ρευστό το Ισλαμικό Κράτος, όπως έκανε η Τουρκία στην περίπτωση της Συρίας. Το αποτέλεσμα είναι πώς τώρα η Λιβύη εξορύσσει μόλις το 20% του πετρελαίου που εξόρυσσε πριν το 2010: 350.000 τόνοι έναντι 1,7 εκ.! Μέχρι στιγμής οι Δυτικοί αρκούνται σε επιλεκτικούς βομβαρδισμούς και δολοφονικές επιχειρήσεις ακριβείας από ειδικές δυνάμεις κυρίως της Γαλλίας, καθώς οι ΗΠΑ μέσω του ίδιου του προέδρου τους Μπαράκ Ομπάμα έχουν δηλώσει ότι η Λιβύη αποτελεί υπόθεση των Ευρωπαίων, εννοώντας πρωτίστως τη Γαλλία και την Αγγλία. Δεν έχουν ωστόσο καταφέρει να περιορίσουν τη δράση του Ισλαμικού Κράτους που πλέον με κέντρο τη Σύρτη (γενέτειρα του Καντάφι) που είναι η τρίτη πόλη – σημείο αναφοράς του, μετά τη Μοσούλη στο Ιράκ και τη Ράκα στη Συρία, κατέχει μια περιοχή με μέτωπο στη Μεσόγειο μήκους περίπου 300 χιλιομέτρων. Κατάφερε δηλαδή να εδραιωθεί, παρότι στη Λιβύη δεν υφίσταται ο διαχωρισμός Σουνιτών και Σιιτών που τροφοδότησε στη Μέση Ανατολή την εκρηκτική ανάπτυξη του Ισλαμικού Κράτους, πέραν φυσικά του ζεστού χρήματος που έστελναν οι ΗΠΑ μέσω των πετρομοναρχιών του Κόλπου…
Τώρα το Ισλαμικό Κράτος ολοκληρώνει την αποστολή του προσφέροντας την τέλεια αφορμή για ένα νέο ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
