«Η κυβέρνηση του Ισραήλ καταλήφθηκε από επικίνδυνα στοιχεία. Το Ισραήλ έχει μολυνθεί πλέον από το σπόρο του φασισμού και αυτό θα έπρεπε να έχει σημάνει συναγερμό σε όλους μας». Η φράση δεν ανήκει στον ηγέτη κάποιας γειτονικής αραβικής χώρας, ούτε σε μέλος φιλειρηνικής οργάνωσης που μάχεται για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων. Την εκστόμισε πριν από λίγες ο πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ, Εχούντ Μπάρακ, ο οποίος φυσικά ξέρει να αναγνωρίζει αμέσως τον φασισμό αφού τον υπηρετούσε για χρόνια ως αρχηγός γενικού επιτελείου των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων, ως πρωθυπουργός και αργότερα ως ο υπουργός άμυνας που οργάνωσε την γιγαντιαία ανθρωποσφαγή στη Γάζα, το Δεκέμβριο του 2008.
Αφορμή για το σχόλιο αποτέλεσε η ανάληψη του υπουργείου Άμυνας του Ισραήλ από τον υπερεθνικιστή Άβιγκντορ Λίμπερμαν ύστερα από τη συγκατάθεση από τον πρωθυπουργό Βενιαμίν Νετανιάχου. Η συμφωνία μεταξύ των δυο πολιτικών θα επιτρέψει στον Ισραηλινό πρωθυπουργό να αποκτήσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία 66 εδρών σε σύνολο 120 – από τις 61 που διέθετε μέχρι σήμερα.
Ο αρχικός σχεδιασμός του Νετανιάχου ήταν να συνεργαστεί με τον ηγέτη του συνασπισμού της Σιωνιστικής Ένωσης Ισαάκ Χέρτζογκ. Ο τελευταίος όμως βρέθηκε στο επίκεντρο ανταρσίας στο εσωτερικό της παράταξής του γεγονός που σήμαινε ότι δεν θα μπορούσε να προσφέρει στον Νετανιάχου τις 24 έδρες που του είχε υποσχεθεί.
Θα χρειάζονταν ολόκληρα βιβλία για να περιγράψει κάποιος, εν τάχει, τις πράξεις και τις προτάσεις του Λίμπερμαν, οι οποίες τον καθιστούν τον εν δυνάμει χειρότερο εγκληματία πολέμου που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα από το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Όταν ακόμη η Αίγυπτος ζούσε υπό τη δικτατορία του Χόσνι Μουμπάρακ – ο οποίος μόνο εχθρός του Ισραήλ δεν μπορούσε να χαρακτηριστεί – ο Λίμπερμαν είχε προτείνει να βομβαρδίσουν το φράγμα του Ασουάν. Λίγες ημέρες πριν αναλάβει τα νέα του καθήκοντα είχε προειδοποιήσει ότι θα δώσει στους Παλαιστίνιους στη Λωρίδα της Γάζας διορία δυο ημερών για να παραδώσουν δυο ισραηλινούς κρατούμενους (οι οποίοι εισήλθαν με τη θέλησή τους στην περιοχή). Διαφορετικά, είχε δηλώσει «θα πεθάνετε όλοι».
Παρόμοιες απειλές εξαπολύει κατά διαστήματα και εναντίον των Ισραηλινών πολιτών αραβικής καταγωγής ενώ έχει προτείνει τη δημιουργία ενός δικαστηρίου με ανάλογες αρμοδιότητες με το δικαστήριο της Νυρεμβέργης (δηλαδή δικαίωμα άμεσης εκτέλεσης των καταδικασθέντων) για να δικασθούν όλοι οι Άραβες βουλευτές της Κνεσέτ.
Ο Λίμπερμαν όμως αποτελεί άμεσο κίνδυνο και για τις ηρωικές μορφές των εβραίων Ισραηλινών που μάχονται για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων και φυσικά για όλους τους αρνητές στράτευσης, η τύχη των οποίων περνά πλέον στην απόλυτη δικαιοδοσία του.
Με δεδομένο ότι σε περιπτώσεις πολεμικών επιχειρήσεων με γειτονικές χώρες ή οργανωμένων σφαγών Παλαιστινίων, κάθε ισραηλινή κυβέρνηση συντάσσεται με την πιο ακραία φωνή στο εσωτερικό της, ο Λίμπεμαν είναι ο άνθρωπος που θα δίνει τον τόνο των επιχειρήσεων.
Ούτως ή άλλως βέβαια η θέση του υπουργού Άμυνας στο Ισραήλ είναι το δεύτερο σημαντικότερο αξίωμα στη χώρα αφού λειτουργεί σαν de facto πρωθυπουργός στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι λαμβάνει όλες τις αποφάσεις για την επέκταση των παράνομων ισραηλινών εποικισμών, για την κατεδάφιση Παλαιστινιακών οικισμών, για το δικαίωμα ελέγχου και προσαγωγής υπόπτων αλλά και της διαρκούς κράτησής τους χωρίς δίκη. Έχει δηλαδή επισήμως όλα τα δικαιώματα και τις αρμοδιότητες που απολάμβανε ένας ναζιστής διοικητής σε μια υπό κατάληψη χώρα της Ευρώπης στα χρόνια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου …και φυσικά το ιδεολογικό και πολιτικό υπόβαθρο που συνήθως ακολουθούσε μια τέτοια θέση.
Η κυβέρνηση Νετανιάχου – Λίμπερμαν, αποτελεί ούτως ή άλλως το πιο ακροδεξιό πολιτικό μόρφωμα που έχει αναλάβει τον έλεγχο της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες αλλά ο Λίμπερμαν θα είναι αυτός ο οποίος θα δίνει το στίγμα προς τον έξω κόσμο.
Η νέα κυβέρνηση απέρριψε ήδη την πρόταση της Γαλλίας για την πραγματοποίηση διεθνούς διάσκεψης για το μεσανατολικό στα τέλη του μήνα. Αν και στην πραγματικότητα πρόθεση του Ολάντ ήταν να δημιουργήσει ένα φύλο συκής για την κλιμάκωση της γαλλικής και αμερικανικής επιθετικότητας στη Συρία και ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, η άρνηση του Ισραήλ να συμμετέχει είναι ενδεικτική της στάσης που θα τηρήσει το αμέσως επόμενο διάστημα.
Το μέλλον διαγράφεται ζοφερό όχι μόνο για τους Παλαιστίνιους αλλά και για τους λαούς ολόκληρης της Μέσης Ανατολής και της Μεσογείου με την αναμενόμενη επικράτηση και της Χίλαρι Κλίντον στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές. Η πολιτικός που εκφράζει τη βαθύτερη διασύνδεση του αμερικανικού πολιτικού και στρατιωτικού κατεστημένου με το ισραηλινό λόμπι AIPAC, έχει αποδείξει και στο παρελθόν ότι είναι διατεθειμένη να αποδεχθεί τα ειδεχθέστερα εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που πραγματοποιούν τα ισραηλινά στρατεύματα κατοχής.
Σε συνεργασία και με τη Σαουδική Αραβία, που αναζητά μια ρωγμή για να ακυρώσει το μορατόριουμ της αντιπαράθεσης ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και την Τεχεράνη, αλλά και τους νεροκουβαλητές του ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, που έχουν μετατρέψει την Ελλάδα σε πεδίο εκπαίδευσης Ισραηλινών δολοφόνων, η νέα ισραηλινή κυβέρνηση θα διαθέτει αρκετούς συμμάχους για να εφαρμόσει στην πράξη το φασισμό του Λίμπερμαν.
Του Άρη Χατζηστεφάνου
Εφημερίδα ΠΡΙΝ 5/6/2015
