Nonna Αργεντινή

Νόνα: το τάνγκο της Αργεντινής με τους καρχαρίες

Στην Αργεντινή, όπως και αλλού η σοβαρότητα (στους δανειστές) μπορεί να φέρει την καταστροφή
Πολ Κρούγκμαν

Συμπληρώνοντας 200 παρουσίες στο σανίδι η εξαιρετική παράσταση του Δ. Πιατά παρουσιάζεται συχνά σαν μια μεταφορά της αδηφάγου οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Τι γίνεται όμως στην Αργεντινή, απ’ όπου ξεκίνησε το θεατρικό έργο του Ρομπέρτο Κόσα;

«Βγαίνοντας από το θέατρο (Ακάδημος) η πραγματικότητα είναι εξίσου βάρβαρη με την υπόθεση της παράστασης» έγραφε πριν από ένα χρόνο η ηλεκτρονική έκδοση της γαλλικής «Monde Diplomatique». Η ιστορία μια αδηφάγου γριάς, που αναγκάζει τα παιδιά και τα εγγόνια της να ξεπουλήσουν τα υπάρχοντά τους, να κόψουν το φαγητό αλλά ακόμη και να εκπορνευτούν για να τη συντηρήσουν, προσφέρεται για συνειρμούς και μεταφορές.

Από το 1997 που ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, από τον Δημήτρη Πιατά, η Nonna θα μπορούσε να ταυτιστεί με το Χρηματιστήριο, τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τις αμυντικές δαπάνες ή ό,τι άλλο ήθελε ο καθένας να πιστεύει ότι τρώει την οικονομία της χώρας. Μετά την οικονομική εισβολή της τρόικας η Nonna ενσαρκώνει στο σανίδι τους ξένους πιστωτές που καταπίνουν τη χώρα όχι σε μπουκιές, αλλά με δόσεις.

Εξίσου μεγάλο όμως ήταν το ταξίδι των συμβολισμών και στην Αργεντινή. Το έργο του Ρομπέρτο Κόσα, ενός κρυφού θαυμαστή του Φιντέλ Κάστρο που δούλευε για χρόνια σαν κρυφός ανταποκριτής για το κουβανικό πρακτορείο ειδήσεων, θα γεννηθεί το 1977 – ένα χρόνο μετά τη δικτατορία του Βιντέλα. Για τους Αργεντίνους όμως που γεννήθηκαν μετά τα μολυβένια χρόνια της χούντας, η Nonna είναι και πάλι σύμβολο των ξένων πιστωτών, των αρπακτικών hedge funds, του ΔΝΤ και των κερδοσκόπων που γυροφέρνουν τη χώρα μετά το 2001.

Για αρκετούς αναλυτές είναι το τέρας των αγορών που εξακολουθεί να κατατρύχει τη χώρα μία και πλέον δεκαετία μετά τη στάση πληρωμών. Αν έπρεπε μάλιστα να δώσει κάποιος ένα συγκεκριμένο όνομα στην αδηφάγο γριά της παράστασης θα τη συνέκρινε με το λεγόμενο «ταμείο-γύπας» NML – ένα από τα σημαντικότερα hedge fund το οποίο κερδοσκόπησε αγοράζοντας ομόλογα σε εξευτελιστικές τιμές μετά την οικονομική κατάρρευση και τώρα ζητά να πληρωθεί την ονομαστική τους αξία.

Για τους ανθρώπους των τραπεζών και τις υποταγμένες κυβερνήσεις όλου του κόσμου, που θεωρούν ότι η αποπληρωμή ακόμη και παράνομων και απεχθών χρεών έχει προτεραιότητα σε σχέση με την επιβίωση των πολιτών, η Nonna θα συμβολίζει πάντα τον κίνδυνο που διατρέχουν όσοι αμφισβητούν τις εντολές του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Η γριά εξοντώνει τελικά την οικογένειά της.

H ιστορία όμως παίζει περίεργα παιχνίδια στις «Νόνες» του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος. Λίγους μήνες μετά την απόφαση και της Ισλανδίας να αγνοήσει τις απαιτήσεις των πιστωτών της και να προχωρήσει σε μια ιδιότυπη στάση πληρωμών (με παράλληλη υποτίμηση του εθνικού νομίσματος, εθνικοποίηση των τραπεζών και έλεγχο στη ροή κεφαλαίων), αρκετοί αξιωματούχοι στις ΗΠΑ άρχισαν να ξανασκέφτονται την πορεία της Αργεντινής. «Το ΔΝΤ στο πλευρό της Αργεντινής απέναντι στους πιστωτές της» έγραφε με εμφανή έκπληξη η «Wall Street Journal» στα μέσα του 2013. Λίγες εβδομάδες αργότερα οι αμερικανικές εφημερίδες επανέρχονταν στο θέμα με έναν ακόμη πιο περίεργο τίτλο: «Οι ΗΠΑ θα στηρίξουν την Αργεντινή απέναντι στα αρπακτικά Hedge Funds». O Λευκός Οίκος και η διεύθυνση του ΔΝΤ αποφάσισαν μάλιστα να παρέμβουν για λογαριασμό της Αργεντινής και στο έργο της «ανεξάρτητης» αμερικανικής δικαιοσύνης. Συγκεκριμένα προειδοποίησαν με διάφορους τρόπους τους δανειστές ότι αν κερδίσουν τις δικαστικές αντιπαραθέσεις οι κερδοσκόποι, οι επιπτώσεις θα είναι τρομακτικές για κάθε προσπάθεια αναδιάρθρωσης χρέους σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Η έκβαση της δικαστικής περιπέτειας της Αργεντινής θα γίνει γνωστή τους πρώτους μήνες του 2014. Η αλλαγή στάσης της Ουάσινγκτον και του ΔΝΤ όμως απέδειξε ότι στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα «ο τολμών νικά» και πως οι αγορές έχουν «μνήμη χρυσόψαρου» όταν πρέπει να τιμωρήσουν τα ατίθασα κράτη που αθετούν την αποπληρωμή των χρεών τους. Παράλληλα όμως η πορεία της αντιπαράθεσης απέδειξε ότι αν η Αργεντινή είχε προχωρήσει με ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα σε στάση πληρωμών ύστερα από λογιστικό έλεγχο του χρέους, όπως έκανε ο Ισημερινός, τα προβλήματα θα είχαν τελειώσει αρκετά χρόνια νωρίτερα. Γνωρίζοντας ποιο τμήμα του χρέους ανήκει σε μικροομολογιούχους και σε ασφαλιστικά ταμεία και ποιο έχει περάσει στον έλεγχο των αρπακτικών του χρηματοπιστωτικού συστήματος, μια κυρίαρχη χώρα μπορεί να λάβει αποφάσεις προς όφελος της κοινωνίας και σε βάρος των κερδοσκόπων. Ακόμη και υπό αυτές τις συνθήκες χάους όμως η στάση πληρωμών και η επανάκτηση των μέσων άσκησης νομισματικού ελέγχου –με την έξοδο από μια λεόντειο νομισματική συμφωνία που θύμιζε πολύ τη λειτουργία της ευρωζώνης– προσέφερε στην Αργεντινή μια δεκαετία συνεχούς ανάπτυξης. Το ΑΕΠ αυξανόταν έως και κατά 8% ξεπερνώντας κάθε άλλη χώρα της Λατινικής Αμερικής και πολλά ακόμη από τα «παιδιά-θαύματα» του νεοφιλελευθερισμού σε όλο τον κόσμο.

Η Αργεντινή έδειξε ότι η Νόνα μπορεί να νικηθεί. Και αν η ίδια δεν θέλει να συμμορφωθεί με τι απαιτήσεις των πολιτών, ας μείνει μόνη να φάει τις σάρκες της.

Info

Παρακολουθήστε
«La Nonna» θέατρο Ακάδημος
Μία από τις πιο πετυχημένες παραστάσεις των τελευταίων δεκαετιών, με τον Δημήτρη Πιατά σε ρόλο… επιθετικού hedge fund.

Διαβάστε
The Argentine Success Story and its Implications (έκθεση του CERP)
Ο διάσημος οικονομολόγος Mark Weisbrot αναλύει το πραγματικό success story που ακολούθησε τη στάση πληρωμών της Αργεντινής, πριν η νέα πολιτική λιτότητας φέρει και πάλι τη χώρα στα πρόθυρα κοινωνικής έκρηξης.

Άρης Χατζηστεφάνου
Εφημερίδα των Συντακτών 22/12/2013

Σχετικά θέματα:
Η Αργεντινή νίκησε τη “Νόνα” των αγορών
Η Αργεντινή εθνικοποιεί
Αργεντινή: Εκτροχιασμός από το μέλλον της Ελλάδας

inffowar logo

Βοήθησε το INFO-WAR να συνεχίσει την ανεξάρτητη δημοσιογραφία

Για περισσότερες επιλογές πατήστε εδώ