Εδώ και δεκαετίες εκπρόσωποι και νεολαίοι κομμάτων εξουσίας προπηλακίζονται από φοιτητές αριστερών σχημάτων όταν προσπαθούν να καταθέσουν στεφάνι στην επέτειο του Πολυτεχνείου.
Η ΠΑΣΠ, ειδικά στα χρόνια του μνημονίου, όχι μόνο έμενε συνήθως αποκλεισμένη και άκουγε τα εξ αμάξης από τους συγκεντρωμένους αλλά αναγκαζόταν να συμμετέχει στην πορεία με ένα μπλοκ που είχε περισσότερα άτομα για περιφρούρηση από αυτούς που περπατούσαν στο κέντρο.
Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην εξουσία και εφάρμοσε ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική ενώ επέβαλε δικτατορικού τύπου μέτρα για την απαγόρευση συναθροίσεων και διαδηλώσεων, είχε έρθει η σειρά των δικών του μελών να ακούσουν τα γιουχαΐσματα των συγκεντρωμένων.
«ΦΑΣΙΣΜΟΣ» άρχισαν να φωνάζουν εν χορώ τα στελέχη του κόμματος – πολλά από τα οποία συμμετείχαν παλαιότερα στον προπηλακισμό μελών των εκάστοτε κομμάτων εξουσίας.
Λυπάμαι που θα τους απογοητεύσω αλλά δεν είναι φασισμός.
Για την ακρίβεια είναι η υγιής αντίδραση σε κάθε μορφή αυταρχικής εξουσίας – είτε ο αυταρχισμός εκφράζεται με δολοφονική οικονομική πολιτική είτε με τα ΜΑΤ, που χτύπησαν όσους διαδήλωναν εναντίον του Ομπάμα.
Αν διακρίνει κάτι την επέτειο του Πολυτεχνείου από τις άλλες εθνικές γιορτές και παράτες είναι ότι παραμένει… μάχιμη. Εκφράζει ακόμη την εξέγερση που μπορεί να ανατρέψει αντιλαϊκά καθεστώτα. Μετουσιώνεται κάθε χρόνο για να αποτυπώσει τις ανησυχίες παλαιότερων και νεότερων γενιών.
Αν κάποια μέρα μετατραπεί σε μια ακόμη εθνική γιορτή, για να βγάζει λόγους ο πρόεδρος της δημοκρατίας, να κάτσετε και εσείς στην ουρά να καταθέσετε το στεφανάκι σας.
Επειδή όμως κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται για τις επόμενες δεκαετίες, αν δεν σέβεστε την επέτειο του Πολυτεχνείου… να τη φοβάστε.
Άρης Χατζηστεφάνου
