Για τις δυο εκλογές στην Ουκρανία

Την αναρχική ρήση ότι «αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν τα πράγματα θα ήταν παράνομες» επιβεβαίωσαν με τον πλέον παραστατικό τρόπο οι εκλογικές αναμετρήσεις που πραγματοποιήθηκαν με διαφορά μιας εβδομάδας στη δυτική και την Ανατολική Ουκρανία.

Η αναμέτρηση για την κεντρική εξουσία του Κιέβου, που εδραίωσε την κυριαρχία του εντεταλμένου από τις ΗΠΑ πρωθυπουργού Αρσένι Γιατσενιούκ, χαιρετίστηκε από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης σαν νίκη της δημοκρατίας. Αντίθετα ΗΠΑ και ΕΕ καταδίκασαν σαν παράνομες τις εκλογές που πραγματοποιήθηκαν στις ελεγχόμενες από τους αντάρτες περιοχές της ανατολικής Ουκρανίας και οι οποίες επιβεβαίωσαν την στήριξη του ρωσόφωνου πληθυσμού στους επικεφαλής των τοπικών πολιτοφυλακών.

Θεωρητικά οι εκλογές στη δυτική Ουκρανία πληρούσαν όλες τις διεθνείς προδιαγραφές μιας εκλογικής αναμέτρησης ενώ στις ανατολικές περιοχές σημειώνονταν σημαντικές παρατυπίες καθώς δεν υπήρχαν διεθνώς αναγνωρισμένοι παρατηρητές αλλά ούτε και κατώτατο όριο συμμετοχής ψηφοφόρων στη διαδικασία. Μια πιο προσεκτική ματιά, όμως, στα γεγονότα που προηγήθηκαν της ψηφοφορίας επιβεβαιώνει ότι οι εκλογές στις δυο αυτανακυρηχθείσες ρωσόφωνες λαϊκές δημοκρατίες του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ μπορεί να μην πληρούσαν το γράμμα αλλά ήταν πολύ πιο κοντά στο πνεύμα της πραγματικής δημοκρατίας.

Οι «ελεύθερες» εκλογές της δυτικής Ουκρανίας οργανώθηκαν από το καθεστώς που προέκυψε από την πραξικοπηματική ανατροπή του δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς. Ρυθμιστές της διαδικασίας ήταν αρκετοί από τους ολιγάρχες που στήριζαν και το παλαιό (και αναμφισβήτητα διεφθαρμένο) καθεστώς, με τη μόνη διαφορά ότι τώρα αποφάσισαν να ρίξουν το βάρος τους στους υποψηφίους που είχαν την έγκριση των ΗΠΑ και της ΕΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι γνωστοί ολιγάρχες όπως ο Ιχορ Κολομόσκιγι, χρηματοδότησαν υποψηφίους από διαφορετικά κόμματα εξασφαλίζοντας δυνατότητα παρέμβασης στο σύνολο του πολιτικού σκηνικού της χώρας.

Παρά την επιφανειακή «ομαλότητα» που χαρακτήρισε την εκλογική διαδικασία αρκετοί από τους υποψηφίους της αντιπολίτευσης και συγκεκριμένα στελέχη του Κόμματος των Περιφερειών του πρώην προέδρου Γιανουκόβιτς αλλά και του κομμουνιστικού κόμματος δέχθηκαν βίαιες επιθέσεις από «αγανακτισμένους» πολίτες. Το γεγονός ότι αρκετοί από αυτούς τους πολίτες φορούσαν στολές παραλλαγής δεν φάνηκε να ενοχλεί τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, που παρουσίαζαν τις εικόνες πολιτικών της αντιπολίτευσης να πετιούνται σε κάδους σκουπιδιών σαν μια μορφή λαϊκής «κάθαρσης» του πολιτικού σκηνικού. Είναι επίσης κοινό μυστικό στο Κίεβο ότι εάν το κομμουνιστικό κόμμα κατάφερνε να μπει στο κοινοβούλιο (κάτι που τελικά δεν συνέβη) υπήρχε έτοιμο σχέδιο προκειμένου να τεθεί άμεσα εκτός νόμου.

Το πόρισμα της κάλπης, με την πολιτική κυριαρχία του Αρσένι Γιατσενιούκ, αποτέλεσε πρώτα και κύρια μια σαρωτική νίκη των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίες κατάφεραν να επιβάλλουν τον εκλεκτό πολιτικό τους μέσα σε διάστημα λίγων μηνών. Το κόμμα του προέδρου Ποροσένκο, παρά το γεγονός ότι ήρθε πρώτο έστω και με μικρή διαφορά, συγκέντρωσε λιγότερες έδρες και αναγκάστηκε να προσφέρει την πρωθυπουργία στον Γιατσενιούκ. Το συγκεκριμένο αποτέλεσμα αποτελεί βόμβα στα θεμέλια οποιασδήποτε προσπάθειας συνδιαλλαγής μεταξύ του Βερολίνου και της Μόσχας για την Ουκρανία καθώς η Ουάσινγκτον θα μπορεί να χρησιμοποιεί τους ανθρώπους της στην κυβέρνηση για να κλιμακώνει την αντιπαράθεση. Έτσι το Βερολίνο και ολόκληρη η Ευρώπη θα συνεχίσουν να σηκώνουν το οικονομικό βάρος του εμπορικού αποκλεισμού που επέβαλαν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ενώ παράλληλα θα βαθαίνει η ενεργειακή εξάρτησή τους από τη Μέση Ανατολή και τα φιλοαμερικανικά καθεστώτα της περιοχής.

Εντελώς διαφορετικό ήταν το κλίμα στις εκλογές που διεξήχθησαν την Κυριακή στις Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ στην ανατολική Ουκρανία. Οι επικεφαλής των ανταρτών, που αναδείχθηκαν στα πεδία των μαχών και εκτελούσαν ατύπως χρέη πρωθυπουργών, νομιμοποιήθηκαν και από το αποτέλεσμα της κάλπης. Στο Ντονιέτσκ κέρδισε με μεγάλη άνεση ο Αλεξάντερ Ζαχαρτσένκο συγκεντρώνοντας το 81% των ψήφων ενώ στο Λουγκάνσκ νικητής αναδείχθηκε ο Ιγκορ Πλοτνίτσκι με ποσοστό που ξεπερνά το 60%.

Οι ημέρες που προηγήθηκαν των εκλογών βρήκαν και πάλι τους κατοίκους του Ντονιέτσκ να ξυπνούν από τις ομοβροντίες του πυροβολικού – όπως ακριβώς συνέβαινε και την περίοδο που βρέθηκε στην περιοχή η δημοσιογραφική αποστολή των Επικαίρων. «Δεν ξέρω ποιος θα βγει, το μόνο που θέλω να σταματήσουν οι ήχοι των βομβών που με ξυπνούν το βράδυ» έλεγε μια ηλικιωμένη κυρία στους λιγοστούς ανταποκριτές διεθνών πρακτορείων που φτάνουν στην περιοχή. «θα ψηφίσουμε ενάντια στους φασίστες» συμπλήρωνε μια άλλη κυρία αναφερόμενη στον πρόεδρο Ποροσένκο αλλά και τους υπόλοιπους πολιτικούς που κυριάρχησαν στις εκλογές της δυτικής Ουκρανίας.

Όπως ήταν αναμενόμενο, οι εκλογές στις λαϊκές δημοκρατίες του Ντονιετσκ και του Λουγκάνσκ αναγνωρίστηκαν μόνο από τη Μόσχα, γεγονός που έδωσε στα δυτικά μέσα ενημέρωσης την ευκαιρία που ζητούσαν να μιλήσουν για «ενίσχυση των αποσχιστικών τάσεων» και προσπάθεια προσάρτησης νέων εδαφών. Η Μόσχα είδε πράγματι τις φιλικές προς αυτή δυνάμεις να ενισχύονται και εκλογικά στις πρόσφατες εκλογές. Η «νίκη» της όμως δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συγκριθεί με τον αμερικανικό θρίαμβο στο Κίεβο. Ίσως ο μόνος ηττημένος, που αρνείται να το αναγνωρίσει, είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση που σύρεται από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ σε μια ψυχροπολεμική αντιπαράθεση που οδηγεί σε οικονομική αλλά και γεωπολιτική αιμορραγία.

Άρης Χατζηστεφάνου
ΕΠΙΚΑΙΡΑ Νοέμβριος 2014

inffowar logo

Βοήθησε το INFO-WAR να συνεχίσει την ανεξάρτητη δημοσιογραφία

Για περισσότερες επιλογές πατήστε εδώ