Λεωνίδας Βατικιώτης
Πηγή: Εφημερίδα Πριν 22/05/2016
Αποκαλυπτικές και χρήσιμες προς εξαγωγή πολύτιμων συμπερασμάτων αποδεικνύονται οι προτάσεις που καταθέτουν ΔΝΤ και Ευρωπαίοι στο πλαίσιο της σύγκρουσής τους με επίδικο το ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο της επικείμενης αναδιάρθρωσης του ελληνικού δημόσιου χρέους. Στο τραπέζι δε βρίσκονται τα 235 δισ. ευρώ του επονομαζόμενου μηχανισμού διάσωσης, σε ένα σύνολο 321 δισ. ευρώ.
Από τη μια μεριά οι Ευρωπαίοι, εξαντλώντας όλη την επινοητικότητα και γενναιοδωρία τους προτείνουν τρία μέτρα για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, τα οποία ενδέχεται να συζητηθούν στη συνεδρίαση της Ευρωομάδας της 24ης Μαΐου. Οι προτάσεις τους κατατέθηκαν στο πλαίσιο τηλεδιάσκεψης μεταξύ στελεχών των υπουργείων Οικονομικών στις 18 Μαΐου. Πρώτο, εξαγορά από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας των διμερών δανείων (ύψους 52,9 δισ. ευρώ) που χορήγησαν οι Ευρωπαίοι τη διετία 2010-2011, ως ένα μέσο για να μειωθούν τα επιτόκια. Δεύτερο, αγορά από τον ΕΜΣ των δανείων του ΔΝΤ που κι αυτά έχουν ληστρικά επιτόκια. Τρίτο, επέκταση της περιόδου χάριτος μέχρι το 2040 ώστε η αποπληρωμή τους να ολοκληρωθεί το 2080 και σταθεροποίηση των επιτοκίων στα σημερινά χαμηλά επίπεδα του 1,5%. Η τελευταία πρόταση τέθηκε χωρίς προφανώς να συζητηθεί σοβαρά, καθώς όταν την εισηγήθηκε το ΔΤΝ την απέρριψε ο γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο.
Αιτία προστριβών των πιστωτών το κόστος της αναγκαίας αναδιάρθρωσης
Είναι εμφανές ότι ΔΝΤ και Ευρωπαίοι παίζουν την κολοκυθιά, με την πρόταση του κάθε μέρους να μεταφέρει στο άλλο το κόστος της αναδιάρθρωσης, ο επιτακτικός χαρακτήρας της οποίας υπογραμμίζεται επιπλέον από την πρόβλεψη ανόδου του ελληνικού χρέους στο 293,8% το 2060, με βάση πολύ πρόσφατη μελέτη του ΔΝΤ. Ταυτόχρονα αναδεικνύουν με τον πιο επίσημο τρόπο και τους ληστρικούς όρους δανειοδότησης της Ελλάδας τόσο από το ΔΝΤ, όσο και από τους Ευρωπαίους στο πλαίσιο της πρώτης δανειακής σύμβασης.
Το συμπέρασμα επομένως είναι ότι κανένας από τους πιστωτές δε θέλει να αναλάβει το κόστος. Ή, με άλλα λόγια, κανένας δε θέλει να χάσει μέρος έστω από τα δισεκατομμύρια ευρώ που έχει προϋπολογίσει πως θα εισπράξει από την υλοποίηση μιας δανειακής σύμβασης που πλέον ομολογείται και από τους ίδιους ότι είναι ληστρική. Κανένας;
Για την ακρίβεια, όχι! Ο μόνος που αγόγγυστα αναλαμβάνει να πληρώσει ό,τι να ‘ναι είναι ο πολιτικός απατεώνας Αλέξης Τσίπρας και τα ασπόνδυλα της κυβέρνησης που περιμένουν να δουν που θα κάτσει η μπίλια για να βγουν να βροντοφωνάξουν «Νενικήκαμεν, νενικήκαμεν!» εμφανίζοντας ως έναν ακόμη θρίαμβο των ελλήνων πολιτικών την επιμήκυνση των αποπληρωμών μέχρι το 2080. Λύση που το μόνο το οποίο εξασφαλίζει είναι πως οι εργαζόμενοι θα είναι μείνουν αλυσοδεμένοι για σχεδόν έναν αιώνα στα δεσμά των πιστωτών. Σπουδαίος άθλος για ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ που αναλαμβάνουν το πολιτικό κόστος να επιβάλλουν μέτρα τα οποία ούτε καν διανοήθηκαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
